​آیت الله جوادی آملی :

اهل بیت، هم ظرف دانش بودند و هم رعایت­ كننده دانش در بعضی‌ها علم از گوشی وارد می‌شود و از گوش دیگر در می‌رود، چیزی در درون جان اینها نمی‌ماند  اهل‌ بیت عصمت و طهارت، وعاء علم هستند نه معبَر علم و ویژگی دوم اینها این است كه اینها علمشان را رعایت می‌كنند و برابر علم عمل می‌كنند. «عَقَلُوا الدِّینَ عَقْلَ وِعَایَةٍ وَ رِعَایَةٍ» امّا «لَا عَقْلَ سَمَاعٍ وَ رِوَایَةٍ» (خطبه 239) نه اینكه فقط دین را گوش بدهند و یا برای دیگران نقل بكنند.
بعضی‌ها كه كلاس درس می‌روند یا كتابی می‌خوانند برای این است كه در كدام مقاله بنویسند یا در كدام سخنرانی بگویند، دیگر به این فكر باشند كه این گوهری است و من باید به جان خودم بسپارم و خودم عمل بكنم و وقتی عمل كردم، عملِ من، مبلغِ این مطلب باشد، این خیلی كم است. خیلیها هستند كه وقتی در حوزه یا دانشگاه درس می‌خوانند، مطلبی را از استاد شنیدند یا در كتاب دیدند، یادداشت می‌كنند كه كجا بگویند یا کجا بنویسند! این می­شود عقل سماع و روایه
امّا آنهایی كه به جایی می‌رسند و عالم ربّانی می‌شوند، كوشش آنها این است كه این علم را در جان بسپارند كه بشوند وعاء، وقتی ظرف شدند این را نگه می‌دارند بعد به آن عمل می‌كنند، وقتی عمل كردند خود این عمل، معلّم صدها نفر است؛ گفت: یك بیت از این قصیده به از صد رساله بود…آنهایی كه راویان علم ­اند زیادند و آنهایی كه علم را رعایت می‌كنند كم ­اند.
(منبع : درس_اخلاق ۸۸/۸/۱۳)