سمباده را که به فلز می کشی صیقل می خورد، صاف می شود،

می شود مثل آینه؛
اما سمباده خودش فرسوده می شود؛

بی فایده و بی استفاده می شود،

می شود زباله!
یادت باشد حسود مثال سمباده را دارد؛

او مایه صیقل خوردن تو می شود؛

تو را براق و برجسته می کند؛

صفایی پیدا می کنی که مپرس!
ولی بیچاره حسود خود کساد و بی رونق می شود
 برای اینکه حسود نباشی ویا اگر خدای ناکرده هستی و بخواهی آن را از خود دور کنی یک نسخه کوتاه که بر گرفته از کلام اهل بیت “ع"است می گویم و آن را بکار بند!
ببین! نسبت به هر کس حسادت داری با او همانگونه رفتار کن که انگار هیچ حسادت نداری، به همین راحتی!
اگر حسادت نداشتی از او تعریف می کردی؟

حالا هم هر چه می توانی تعریف کن!

تبریک می گفتی؟

حالا هم بگو!

هدیه می دادی؟

هدیه بده!
باور کن طولی نمی کشد که حسد از خانه دلت رخت بر می بندد.