بسم الله الرحمن الرحیم
 رسول باطن و رسول ظاهر .
 خداوند به انسان دو رسول عنايت فرموده: يكى عقل كه رسول باطن است و هميشه با انسان است، و ديگر رسول ظاهر كه پيامبر اوست و انسان را به دعوت رسول باطن وا ميدارد و ترغيب مى ‏نمايد.

بنابراين، اگر انسان راه حقّ را طىّ ننمود و سرپوش روى رسول باطن گذارد و رسول ظاهر را هم ردّ كرد، تقصير خود اوست.
ذلِكَ بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيكُمْ وَ أَنَّ اللَهَ لَيْسَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ. [1]
 «اين نتائج عمل، همان است كه دست‏هاى شما پيش فرستاده است، و خداوند نسبت به بندگان خود ستم نمى‏ كند.»
انسان ميگويد: بار پروردگارا چرا جزاى مرا اين چنين مقرَّر داشتى؟

در پاسخ ميگويد: اين اعمال خود شماست كه قبلًا فرستاده ‏ايد و در دستگاه منظّم و دقيق ما ثبت و ضبط شده؛ اين واكنش و عكس العمل خود شماست، نفسِ عمل شماست كه در اين عالم بدين صورت در آمده است، نه آنكه من ظلم نمودم و شما را به عقوبتى بيش از عمل شما مبتلا ساختم؛ نفسِ عمل شما در دنيا خراب بود حالا آن خرابى ظهور كرده؛ و اعمال صالحه مؤمن در دنيا خوب بود حالا آن خوبى ظهور نموده است.

 معادشناسی ، ج۳، ص ۲۴۴،۲۴۵
حضرت علامه حاج سید محمد حسین حسینی طهرانی رضوان الله علیه