ازشـــهید بابایے پرسیدند:
عباس جان چه‌خبر؟! 

چه کارمیکنے؟؟؟

گفت:به نگهبــانی دل مشغولــــیم

تاکسی جزخـــــدا واردنشود

مواظب‌دلامون‌هستیم؟!

​

از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم سؤال شد: « کسی که فقیر است اما بر فقر خود صبر می کند، جزای این شخص چیست؟ یعنی درباره فقر خود به کسی چیزی نمی گوید و با نان خالی خود را سیر می کند، جزای این شخص چیست؟ »
حضرت فرمودند: « در بهشت ساختمانی است از یاقوت سرخ که اهل بهشت همه آن را نگاه می کنند، همانطور که ما ستاره های درخشان را نگاه می کنیم. در این ساختمان کسی داخل نمی شود مگر پیغمبر فقیر یا شهید فقیر یا مؤمن فقیر. »
کسانی که وضع مالی خوبی ندارند، خوشحال باشند و ناراحت نباشند و صبر و تحمل کنند که صبر کردن بر فقر سبب آمرزش است.
˝آیت الله مجتهدی تهرانی

باور نميكنم خدا به كسي بگويد: 

” نه…! “
خدا فقط سه پاسخ دارد:

١- چشم….

٢- یه کم صبر کن….

٣- پيشنهاد بهتري برايت دارم….
همیشه در فشار زندگی اندوهگین مشو…

شاید خداست که در آغوشش می فشاردت

برای تمام رنجهایی که میبری صبر کن!
صبر اوج احترام به حکمت خداست . .

آدمها فکر می کنند اگر یک بار دیگر متولد شوند، جور دیگری زندگی 

می کنند، شاد و خوشبخت و کم اشتباه خواهند بود.

فکر می کنند می توانند همه چیز را از نو بسازند، محکم و بی نقص!

اما حقیقت ندارد..

اگر ما جسارت طور دیگری زندگی

کردن را داشتیم،

اگر قدرت تغییر کردن را داشتیم، 

اگر آدمِ ساختن بودیم،

از همین جای زندگیمان به بعد را 

مى ساختيم…

​

من که سربار توام،یار تو آقا نشدم 

گره کور ظهورم به تو شیدا نشدم
بی ادب هستم و در محضرتان اثم کنم 

بد به احوال دلم، عبد تو مولا نشدم 
پشت در ناله زد و گفت بیا یا مهدی

من خجالت زده ی حضرت زهرا نشدم 
پدری کردی و من ناخلفی ها کردم 

پسر خوب تو ای حضرت بابا نشدم 
عمر من سرشد و ایام جوانی طی شد

بیخیال خوشی فانی دنیا نشدم
خاک عالم به سرم،علت غم های توام 

شرمسار نگه و دیده ی مولا نشدم 
هر سحر بین قنوتت تو دعایم کردی

از سر لطف شما بوده که رسوا نشدم
صبح من شب شد و در فکر گناهی دیگر

یک دم از عمر خودم تشنه دریا نشدم

امر کردی که دعا کن تو برای فرجم 

بی جهت گشتم و در لشکر آقا نشدم
قلم عفو کشیدی به گناهان بزرگ 

شرمسارم که همان نوکر زیبا نشدم 
آمدم درد بگویم ، که شفایی بدهی

به سگ کوی خودت نان ونوایی بدهی
تشنه ام،بی کسم و درد بزرگی دارم

آمدم بر دل و جانم تو صفایی بدهی
حال و احوال دلم پر شده از بیماری

آمدم پیش شما تا که دوایی بدهی
قلبم از زنگ گناهان شده تاریک و سیاه

ز سر جود و کرم،شور و جلایی بدهی
خجلم شهرت من(عبد کریم)است ولی

تو کریمی به گدایت سر و پایی بدهی
به سگ بی سر و پای سر کویت رحمی

که عنایت کنی و عشق و وفایی بدهی
شاعر:ناشناس