​

از عارف کاسبی پرسیدند:
چگونه دراین کوچه پرت و بی عابر کسب روزی میکنی؟! 

گفت: آن خدایی که فرشته مرگش،مرا هرجا که باشم پیدامیکند

چگونه فرشته روزی رسانش مرا گم میکند؟!
 

پاسخ

حرمت غیبت از نظر فقهی، شرایطی دارد که عبارتند از:
1. شخصی که انسان در غیاب او، عیبش را بازگو می‏کند، مؤمن باشد؛ همان گونه که خدا در آیه سوره حجرات، غیبت را به خوردن گوشت برادر مؤمن تشبیه فرمود.
از امام صادق (علیه السلام) آمده است:

غیبت این است که درباره برادر مؤمنت عیبی را که خدا برای او پوشانده است، بگویی. بنابراین، اگر عیب کافر پشت سرش گفته شود، غیبت به شمار نمی‏آید.
2. از نظر شرعی، غیبت هنگامی ‏پیش می‏آید که پشت سر فرد، «عیب و نقص» او را بازگو کنند؛ ولی اگر کمالش را بگویند (راضی باشد یا نباشد) غیبت شمرده نمی‏شود.
3. عیب و نقصی که شخص در غیاب برادر یا خواهر مؤمنش می‏گوید، نزد عموم ناخوشایند و ناپسند باشد؛ از این رو اگر مردم آن عیب را زشت بشمارند؛ ولی فرد غایب به گفتن آن راضی باشد، غیبت به شمار می‏رود.
 رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) در تعریف غیبت فرمود: «ذکرک اخاک بما یکره». مقصود از «یکره» ، این نیست که آن چه را فقط برادرت خوش ندارد، ذکر کنی؛ بلکه منظور، امری است که به طور طبیعی و نزد عامه ناخوشایند باشد، زیرا خدا راضی نیست آبروی مؤمن در اجتماع بریزد.
امیرمؤمنان (ع) فرمود: «مؤمن حق ندارد خودش را خوار کند.»

پیامبر گرامی صلی الله علیه و اله و سلم نیز فرموده اند: « خداوند همه چیز، جز ذلیل کردن نفس را به مؤمن واگذار کرده است.»

بنابراین از روایات می‌توان برداشت کرد که اگر مؤمن، عیب برادر مؤمن خود را -که ناپسند تلقی می‏شود- پشت سرش بگوید و آن فرد راضی باشد، رضایتش موجب برداشته شدن حرمت این عمل نمی‏شود.
4. عیب و نقصی در غیاب فرد بازگو شود که از مردم پوشیده است؛ بنابراین اگر فردی به داشتن عیبی نزد مردم معروف باشد، گفتن آن نزد کسی که از آن آگاهی دارد، حرام نیست.
حضرت موسی بن جعفر(ع) فرمود:

« کسی که پشت سر شخصی چیزی را یادآور شود که همه مردم می‏دانند، غیبت نیست . اگر کسی پشت سر شخصی نقص یا عیبی را بگوید که مردم نمی‏دانند، غیبت است.»
5. شنونده داشته باشد؛ پس اگر انسانی تنها نشسته باشد و از روی ناراحتی یادآور عیوب دیگری شود، چون شنونده ندارد، رفتار او حرام نیست و غیبت به شمار نمی‌رود.

منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی

سوال

من دانشجو هستم و با خودکار خيلي کار ميکنم تو کلاس و اين باعث ميشه دست من خودکاري(جوهري) بشه. بعدش حدودا يک ساعت ديگه بايد وضو بگيرم براي نماز و هيچ جوري اين جوهر هاي رو دستم پاک نميشه.آيا وضو صحيح هست؟

پاسخ

حکم شرعی جوهر خودکار برای وضو: 
به نظر مشهور مراجع: اگر جوهر خودکار جرم داشته باشد به گونه ای که مانع رسیدن آب به پوست باشد باید هنگام وضو آن را بر طرف کند تا آب به پوست برسد و اگر مانع را بر طرف نکرد وضویش باطل است البته چون جوهرها مختلف هستند تشخیص جرم داشتن یا نداشتن جوهر به عهده خود مکلف است.
 به نظر آيت الله مكارم : جوهر خودكار جرم ضعيفى دارد و مانع از رسيدن آب به پوست نيست.
پی نوشت:

امام، استفتاءات، ج 1، س 41؛ صافى، جامع الاحكام، ج 1، س 93؛ فاضل، جامع‏المسائل، ج 1، س 124؛ خامنه‏ اى، اجوبة، س 141؛ تبريزى، استفتاءات، س 176؛ مكارم، استفتاءات، ج 2، س 55؛ 

منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی

​کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : کارگران مشغولند،کار احداث ضریح
کاش روزی بنویسند به دیوار بقیع : چند روزی مانده به اتمام ضریح
کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : مهدی فاطمه آید، به تماشای ضریح
کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : عید امسال، نماز، صحن بقیع
کاش روزی بنویسند به دیواربقیع : فلش راهنما ،مرقد زهرای شفیع

 اللهم صلی علی فاطمة و ابیها و بعلها و بنیها و سِرِ المُستَودع   فیها بِعَدد ما  احاطَ به عِلمُک