یک جرعه باشهید
هدف که مشخص باشد،
دشمن که شناسایی شده باشد
دیگر مشکلی نیست و باید هدفگیری کرد
یک روز با سلاح نظامی…
روز دیگر با سلاح فرهنگی….
شهید محمودرضا بیضایی
خودت را باورڪن
پرنده هایےڪه روے
شاخه نشستند
هرگز ترس از شڪستن
شاخه ندارند،
زیرا اعتماد آنها
به شاخه نیست؛
به بالهایشان است..
✾ أللَّھُـمَ ؏َـجِّـلْ لِوَلیِڪْ ألْـفَـرَج✾
دو سوره در قرآن، با کلمه “ویل” شروع شده
“ویل” یڪے از شدیدترین تهدیدهاے قرآن است، و آن دو آیہ اینها هستند:
ویل للمطففین
واے بر ڪم فروشان…
ویل لڪل همزه لمزه
واے بر عیبجویان طعنہ زننده…
اول در مورد مال مردم
دوم در مورد آبروےمردم…
مراقب هر دو باشیم…
تغذیه پوست
کنترل قندخون
مفید در بارداری
سلامت روده ها
افزایش ایمنی بدن
شادابی روح و روان
پیشگیری از پیری زودرس
گاهی من ديدم عدهای اشتباه میکنند و خیال میکنند کافی است که بگویند: «خودم را به خدا سپردم.» صریح میگویم: این حرف، غلط است!
معارف ما، مجموعۀ آيات، روايات و حتّی عقل ما میگويد: خودت باید کار کنی! خودت باید خودت را بسازی! این فشار و سختی دارد، ولی گریزی از آن نیست.
اين حرفها چيست که میزنی؟ راه بيفت! نشستهای، بعد میخواهی خدا بيايد تو را بلند کند و تا مقصد ببرد؟! از این خبرها نیست؛ بلند شو و راه بيفت! خدا هم دستت را میگيرد. وقتی او میبيند که تو واقعاً میخواهی به حق برسی، کمکت میکند و تو را به مقصد میرساند.
کمک و استعانت، نوعی «امداد» است. بايد خودت بخواهی و دستت را دراز کنی!
آن وقت است که او دستت را میگيرد و کمکت میکند.
حاج_آقا_مجتبی_تهرانی
منزل ششم: حق و باطل ؛صفحه ۸۲
پاسخ
چشمی که به نگاه حرام آلوده نگردد، سبب برکات زیادی از جمله موارد زیر می گردد :
1. دیدن شگفتیها :
رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: چشمهایتان را (از نامحرم) بپوشانید تا عجایب و شگفتیها را ببینید.
2. راحتی قلب:
امام علی ـ علیه السلام ـ فرمود: آنکه از نامحرم چشم خود را فرو نهاد، قلبش را راحت کرده است.
3. نیک خویی :
همچنین آن حضرت فرمود: کسی که نگاههایش کنترل شود، صفاتش نیکو گردد.
4. پاداش الهی :
امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: هر کسی زنی را ببیند و (بلافاصله) دیده اش را به آسمان بدوزد یا چشم فرو بندد، چشم باز نگرداند مگر خداوند حوریان بهشتی را به عقد او در آورد.
5. چشیدن شیرینی ایمان :
پیامبر اسلام ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: نگاه (به نامحرم) تیر زهرآلودی از تیرهای شیطان است و هر کس آن را از ترس خدا ترک کند، خداوند چنان ایمانی به او عطا کند که شیرینی اش را در دل خویش احساس کند.
منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی