یک جرعه باشهید
هدف که مشخص باشد،
دشمن که شناسایی شده باشد
دیگر مشکلی نیست و باید هدفگیری کرد
یک روز با سلاح نظامی…
روز دیگر با سلاح فرهنگی….
شهید محمودرضا بیضایی
➖ درماندگی جزء احساسی گروهی از رفتارهای کلی رایج است که اکثر ما هنگامی که با رابطه نامطلوبی روبرو می شویم، انتخاب می کنیم.
رایج ترین نوع درماندگی که غالبا بر می گزینیم، افسردگی است، اما گزینه های دیگری نیز برای انتخاب وجود دارد مانند گوشه گیری، شِکوِه و گلایه، دیوانگی، نوشیدن مشروب الكلي یا استفاده از مواد مخدر.
همچنین سایر گزینه های انتخابی ممکن است نگرانی، اضطراب، ترس، وسواس و بیماری باشد و به طور کلی دامنه ی وسیعی از رفتارهای رایج وجود دارد که وقتی می بینیم ازدواجمان یا روابطمان طبق انتظارات و مطابق تصویر دنیای مطلوبمان پیش نمی رود، آن ها را پیگیری می کنیم. معمولا پیش از این رفتارها و گاهی همراه آن ها عصبانیت نیز وجود دارد.
➖ عصبانیت اصلی ترین و رایج ترین رفتار کلی است که هرگاه شرایط مطابق میل ما نباشد، آن را انتخاب می کنیم.
➖ اگرچه پذیرفتن آن برای اکثر ما دشوار است، اما باید بپذیریم که ما رفتارهای کلی درماندگی را انتخاب می کنیم، چون فکر می کنیم در آن لحظه بهترین انتخاب است.
➖ شما درماندگی بخصوصی برای خود انتخاب می کنید که در سایر افراد درمانده مشاهده کرده اید یا فکر
می کنید بهترین نتیجه را برایتان به ارمغان می آورد.
➖ علت انتخاب نوع درماندگی مهم نیست.
آنچه اهمیت دارد این است که چگونه می توانید رفتار موثرتر را انتخاب کنید، چون تا زمانی که انتخاب موثرتری صورت نگیرد، انتخاب شما همان رنج بردن خواهد بود. به جای آن که وقت و انرژی خود را صرف یافتن علت انتخاب درماندگی بخصوص خود کنید، سعی نمایید با استفاده از آن وقت و انرژی، رفتار کلی موثرتری را انتخاب کنید تا پاسخگوی نیازهای شما باشد.
برشی از کتاب : ازدواج بدون شکست
1. تلاش برای خشنود کردن همه اطرافیان در حال و آینده!
2. زندگی در گذشته و یادآوری دایم خاطرات بد!
3. بیش از حد راجع به همه چیز فکر کردن و دامن زدن به افکار!
4. بهانه تراشی کردن برای دوری کردن از شروع کارها!
5. نیازهای خود را در آخر همه چیز و همه کس قرار دادن!
6. به دنبال بی عیب و نقص بودن و به خود سخت گرفتن!
7. ترس از تغییر در هر موقعیت شغلی، خانوادگی، تحصیلی!
8. سرکوب کردن خود و اراده خود!
9. توضیح و توجیه خود در مواقعی که از انجام کارها اجتناب می کنیم!
نکاتی برای کسانی که کودکان زیر 6 سال دارند
?از کودکان زیر شش سال قول نگیرید، کودکان زیر 6 سال مفهوم قول دادن را نمیفهمند، چقدر به او میگویید قول بده این کار رو نکن یا بکن و کودک و دائم قول میدهد و مجدداً همون کارها را تکرار میکند!
او معنی قول دادن را نمیفهمد ولی چون میبیند با گفتن این کلمه خنده بر لبان شما میآید تند تند به شما قول میدهد.
? او حافظه کوتاهمدتی دارد و فراموش میکند و هرگز نمیفهمد چرا از او عصبانی شدهاید!