از هم حیله به‌دنبال شکار افتاده
گره تازه‌ای این بار به کار افتاده
گرگ خونخوار لباس گله را پوشانده
پرده فتنه رخ حرمله را پوشانده
هدف این جریان تفرقه انداختن است
باز انگیزه این قوم جمل ساختن است
جهل این قوم به پیراهن گل لک انداخت
ناگهان در دل هر رکعتشان شک انداخت
خون حق می‌چکد از پنجه این قوم پلید
می‌رسد سلسله این سلفی‌ها به یزید
آتش معرکه از گور یهود است دگر
وقت رسوا شدن آل سعود است دگر
خوابتان برده مگر مدعیان “الکی”
ای شما معتقد راه و نشان “الکی”
چه بلایی به سر دین شما آمده است
چه خطایی‌ست که از دست شما سر زده است
حمله بر حرمت فرزند پیمبر کردید
غصه فاطمه(س) را چند برابر کردید
آسمان هست پرم بسته شود می‌میرم
عمه عشق حرم‌بسته شود می‌میرم
بشتابید علی‌ها که گلوتان سپر است
در کمان نوه حرمله تیر سه‌پر است
ما نمردیم که آشفتگی آغاز شود
باز هم پای حرامی به حرم باز شود
پرچم سبز ولی‌نعمتمان تا بالاست
ذوالفقار است که در دست ابوحامدهاست
سینه ما سپر تیر و سنان می‌گردد
راه ما ختم به آغوش جنان می‌گردد
فاطمیون همگی حامی مکتب هستند
پاسبان حرم حضرت زینب(س) هستند
گرچه کشتید ولی فاتح دیگر داریم
ما محال است که دست از شهدا برداریم
غیرت خون علی(ع) در رگ ما هست هنوز
شمر نابود شد و کرببلا هست هنوز
آه مظلوم بر این دامنتان می‌گیرد
آتش شیعه به پیراهنتان می‌گیرد
می‌رسد منتقم خون خدا از این راه
هر که دارد هوس کرببلا بسم الله
در روز هشتم ذیحجة‌الحرام سال ۶۰هجری‌قمری زمانی که حجاج بیت‌الله‌الحرام عازم سرزمین عرفات بودند٬ یزید(لعنة) نیروهایی که سلاح در زیر احرام داشتند فرستاده بود تا حضرت اباعبدالله حسین(ع) را در خانه خدا به قتل برسانند٬
در آن حال قمر بنی‌هاشم حضرت عباس(ع) با اجازه امام بر فراز کعبه رفت و خطاب به بنی‌امیه این خطبه را فرمود:
?بسم الله الرحمن الرحیم?
الحمدالله الذی شرف هذا بیت بقدوم أبیه٬ من کان بالأمس بیتاً أصبح قبلة.
?ستایش خداوندی که این خانه(کعبه) را به قدوم پدر او شرافت داد٬ جایی که دیروز برای او خانه بود امروز قبله گردیده است.
ایها الکفرة الفجرة… أتصدون طریق البیت لامام البررة؟
?ای کافران فاجر… آیا راه بیت(کعبه) را بر امام نیکوکاران می‌بندید؟
من هو احق به من سائر البریة؟ من هو ادنی به؟
?چه کسی سزاوارتر از او به این خانه است؟ چه کسی از او به این خانه نزدیک‌تر است؟
و لؤ لا حکم الله الجلیة و اسراره العلیة و اختباره البریة٬ لطار البیت الیه قبل ان یمشی لدیه٬
?اگر حکمت خدا و اسرار بلندمرتبه‌اش آشکار نمی‌شد و برای امتحان مردم نبود، هر آینه قبل‌از آنکه او(حسین) به طواف بیاید خانه کعبه بسویش پرواز می‌کرد،?
قد استلم الناس الحجر٬ و الحجر یستلم یدیه٬
?به تحقیق مردم حجرالاسود را استلام می‌کنند، و حجرالاسود دست او(حسین) را استلام می‌کند،
?
و لؤ لم تکن مشیة مولای مجبولة من مشیة الرحمن٬ لوقعت علیکم کاسقر الغضبان علی عصافیر الطیران٬
?و اگر مشیت اراده مولایم(حسین) از مشیت خدای‌رحمان سرچشمه نمی‌گرفت٬ هر آینه مانند باز شکاری غضبناک که بر پرندگان درحال پرواز هجوم می‌آورد بر شما هجوم می‌بردم،
اتنحوفون قوماً یلعب بالموت فی الطفولیة٬ فکیف کان فی الرجولیة؟
?آیا قومی را می‌ترسانید که در کودکی مرگ را به بازی می‌گیرند٬ پس در بزرگی چگونه است؟
و لفدیت بالحامات لسید البریات دون الحیوانات.
?و به جای حیوانات جان‌خویش و عزیزترین‌کسانم را در برابر آقایم فدا می‌کردم.
هیهات… فانظروا ثم انظروا ممن شارب الخمر و ممن صاحب الحوض و الکوثر؟
?هیهات… به دقت بنگرید و ببینید چه کسی شراب خوار است و چه کسی صاحب حوض و کوثر است؟
و ممن فی بیته الغوانی السکران و ممن فی بیته الوحی و القرآن؟
?و چه کسی در خانه‌اش آوازخوان‌های مست دارد و چه کسی در خانه‌اش وحی و قرآن است؟
و ممن فی بیته اللهوات و الدنسات و ممن فی بیته التطهیر و الآیات؟
?و چه کسی در خانه‌اش هوسرانی و آلات‌لهولعب دارد و چه کسی در خانه‌اش پاکی و نشانه‌های الهی است؟
و انتم وقعتم فی الغلطة التی قد وقعت فیها القریش، لأنهم ارادوا قتل رسول‌الله(ص) و انتم تریدون قتل ابن بنت نبیکم٬
?و شما در گمراهی غلطی واقع شدید که قریش در آن قرار داشتند، آنها مراد‌شان کشتن رسول‌خدا(ص) بود و شما اراده کشتن فرزند دختر پیامبرتان را دارید.
و لا یمکن لهم مادام امیرالمؤمنین(ع) حیاً٬ و کیف یمکن لکم قتل ابی‌عبدالله الحسین(ع) ما دمت حیاً سلیلاً؟
?و تا زمانی که امیرالمؤمنین(ع) زنده بود (کشتن پیامبر) برایشان ممکن نبود٬ پس چگونه برای شما کشتن ابی‌عبدالله حسین(ع) ممکن شود در حالی که من زنده هستم؟?
تعالوا اخبر کم بسبیله٬ بادروا قتلی٬ و اضربوا عنقی٬ لیحصل مرادکم.
?بیایید تا شما را به راهش آگاه کنم٬ به کشتن من اقدام کنید٬ گردن مرا بزنید، تا مرادتان حاصل شود.(وعاقبت چنین شد??)
لا بلغ الله مدارکم و بدد اعمارکم و اولادکم٬ و لعن الله علیکم و علی اجدادکم.
?خدا شما را به مقصودتان نرساند و عمرتان و اولادتان را کوتاه کند٬ و لعنت خدا بر شما(بنی‌امیه) و اجدادتان باد.
[ کتاب مناقب ساده الکرام٬ ج٬۳ ص۲۷۰ ]
@Mohamadrezahadadpour
خوشا به حال کسانی که در صحرای عرفات دل به دریای معرفت زده اند. رحمت خدا در این روز آنچنان بر اهل عرفات ریزان است که هیچ دستی نا امید از درگاه خداوند باز نمی گردد. رسول خدا (ص) فرمودند: گناه كارترين فرد در عرفات كسی است كه از آنجا باز گردد در حالی كه گمان میبرد آمرزيده نخواهد شد. [1]
و خوشا به حال کسانی که خود را به سرچشمه معرفت، امام ابا عبد الله الحسین(ع) در کربلا رسانده اند که بهره شان کمتر از اهل عرفات نیست.
و خوشا آنان که در شهر و دیار خودشان دلهایشان را با معرفت جویان عرفات همراه می سازند. در شب و روز بزرگی که در پیش است تنها بهانه ای کافیست تا باران رحمت و مغفرت خداوند بر ما سرازیر شود. این بهانه می تواند دستی خالی باشد که خاضعانه به پیشگاه خداوند پیشکش می شود. می تواند روزه یا غسل روز عرفه باشد. می تواند دعای با شکوه امام حسین(ع) در روز عرفه باشد.
بهترین دعا در این روز دعا برای کسب معرفت امام زمان(عج) است که تنها راه شناخت خداوند است. مردی از یاران حضرت امام حسین (ع) عرضه داشت: ای پسر رسول خدا (ص) پدر و مادرم به فدای تو باد؛ معرفت و شناخت خدا چیست؟ حضرت سید الشهدا(ع) فرمودند: «آن است که اهل هر عصر و زمانی، امامی را که اطاعتش بر آنها واجب است را بشناسند»[2]
تسبیحات پیامبر اسلام در روز عرفه
دعای امام سجاد در روز عرفه
دعای عرفه امام حسین(ع)
صلوات روز عرفه
اعمال روز عرفه در مفاتيح الجنان
جز وصل تو دل به هرچه بستم، توبه
بی یاد تو هر جا که نشستم، توبه
در حضرت تو، توبه شکستم صد بار
زین توبه که صد بار شکستم توبه
از بس که شکستم و ببستم توبه
فریاد همی کند ز دستم، توبه
دیروز به توبه ای شکستم ساغر
وامروز به ساغری شکستم توبه
از هر چه نه از بهر تو کردم توبه
ور بی تو غمی خوردم از آن غم توبه
و آن نیز که بعد ازین برای تو کنم
گر بهتر از آن توان از آن هم توبه
شاعر: ابو سعید ابوالخیر
التماس دعا
سید مهدی خدایی
اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ، الْمُطيعُ للَّهِِ وَلِرَسُولِهِ وَلِاَميرِالْمُؤْمِنينَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَيْنِ عَلَيْهِمُ السَّلام
شهادت حضرت مسلم بن عقیل تسلیم باد.
-بی خیری 
