امروز سالروز ولادت هشتمین مهر سپهر ولایت و امامت، حضرت امام رضا(ع) است. ایام منسوب به ائمه معصوم(ع) فرصت مغتنمی است تا لختی خودمان را از هیاهوی زندگی و مسابقه تمام نشدنی دنیای سرمایهسالار جدا کنیم و به زندگی سراسر نور و سرور این معیاران انسانیت پیوند دهیم. توجه به سیره رفتاری و عملی ائمه معصوم(ص) از بهترین رفتارهایی است که شیعیان و محبان اهلبیت(ع) میتوانند داشته باشند؛ بنابراین ایام ولادتها و شهادتها را باید فرصتی برای بهرهگیری از این وجودهای مقدس قرار داد. وضعیت امروز ما در داخل و خارج و شرایطی که دشمنان کینهتوز برای جامعه نبوی و ولایی به وجود آوردهاند، این غنودن در سایهسار آستان ملک پاسبان رضوی(ع) را ضروریتر کرده است.
امام رضا(ع) در روایتی میفرمایند: «مِن کُنوزِ الجنة البرّ و إخفاءُ العَملِ و الصّبر عَلَى الرّزایا و کِتمانُ المصائبَ»؛ برّ و نیکی، پنهان داشتن عمل، شکیبایی در برابر سختیها و پنهان کردن مصیبت و گرفتاریها از گنجهای بهشت است. اگرچه همه ائمه شیعه به مثابه نور واحد واجد همه خوبیها و عین خوبیها هستند، ولی در تاریخ و در بین مردم به سبب بروز و ظهور سلوک سیاسی و رفتاری ویژه هر یک از آن بزرگواران، به داشتن ویژگیهایی خاص مشهورترند. حضرت علیبن موسیالرضا(ع) چون از صبر عجیبی برخوردار بوده و راضی به قضای الهی در هر شرایطی بودند، به رضا شهره شدند و لازم است انسانها از ویژگیهای شخصیتی آن امام همام درسها و توشهها بگیرند؛ چرا که آن حضرت در حالی که میدانند مأمون چه کاری انجام میدهد و چه هدفی دارد، به دلیل حفظ دین اسلام و اینکه احکام دینی باقی بماند، در برابرش صبر میکنند و تا سرحد شهادت پیش میروند؛ البته صبر و مقاومتی فعال نه منفعل. لذا نیرو تربیت میکند، به مناظره علمی با زبدگان روزگار مینشیند و توطئههای مأمون مرموز را خنثی و حقانیت اسلام را جرعه جرعه به پیروان مینیوشد و… درس امروز برای همه ما، اقتدا به صبر راهبردی ایشان در برابر دشمنان و دشمنیهاست که در مفهوم کلان دنبالههای همان دشمنان اهل بیت(ع) هستند و امروز چون خفاشان تحمل حاکمیت انوار سیره و سنت رضوی(ع) بر بینش و رفتار ایرانیها را ندارند. لمحه و شمهای از صبر رضوی امروز در مقاومت فعال مردم ایران در برابر ظلم و سلطه چه دستاوردهای مبارکی را رقم زده است. ممنونیم امام رضا(ع).
کجا بودیم کجا رسیدیم؟
[سوره الأنفال (8): آيه 26]
وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِي الْأَرْضِ تَخافُونَ أَنْ يَتَخَطَّفَكُمُ النَّاسُ فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ (26)
و به ياد آوريد زمانى را كه شما كم بوديد و در زمين (مكّه) مستضعف بوديد، مىترسيديد مردم (دشمنان) شما را بربايند، پس (خداوند در مدينه) پناهتان داد و با يارى خويش، شما را نيرومند كرد و از پاكيزهها به شما روزى داد، باشد كه شما شكرگزارى كنيد.
?پيامها:
1- يادآورى روزهاى ناتوانى و روزهاى يارى خداوند، مايه ى دور شدن از فتنه هاست. «وَ اتَّقُوا فِتْنَةً»، «وَ اذْكُرُوا»
2- مسلمانان در مكّه تا پيش از هجرت به مدينه، دائماً ترس و دلهره داشتند.«تَخافُونَ»
3- در راه حقّ، از كمى نفرات و ناتوانى و آوارگى نهراسيم، «وَ اذْكُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِيلٌ» كه يارى خداوند حتمى است. «فَآواكُمْ وَ أَيَّدَكُمْ …»
4- در سايه ى ايمان، خداوند به گروه اندكِ ضعيفِ هراسناك، عزّت و قدرت و مكنت مىبخشد. (كلّ آيه)
?امام خامنه ای در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری ۱۳۹۲/۱۲/۱۵
آخرین مطلبی که در باب این واقعیتها عرض بکنیم این است که: کجا بودیم ما، به کجا رسیدیم؛ وَاذکُروا اِذ اَنتُم قَلیلٌ مُستَضعَفُون؛ یادمان نرود آنروزی را که ما مستضعف بودیم، کم بودیم، زیردست بودیم، هم ملت ایران اینجور بود، هم جامعهی متدین اینجور بود، هم روحانیون اینجور بودند، هم جوانان علاقهمند اینجور بودند، کم و مستضعف و زیردست بودند؛ امروز بحمدالله خدای متعال دست آنها را قوی کرده است. بهنظر من یکی از وظائف ما این است که ما ببینیم، این واقعیتها را از یاد نبریم، این واقعیتها را به یاد داشته باشیم؛ این یک وظیفه.
«ریزش»ها، «رویش»ها ؛به تکرار رهبر معظم انقلاب در بیاناتشان به آن اشاره کردهاند و آخرین باری که ایشان به این موضوع پرداختند، در دیدار اخیرشان با جمعی از خانوادههای شهدا بود که طی سخنانی فرمودند:
«انقلاب ریزش داشته است، دلِ کسانی بسته به دنیا شد. صدر اسلام هم همینجور بود؛ در صدر اسلام هم یک عدّه انقلابیّونِ اوّلِ کار، بعد شدند دنیادارانِ اواسط و اواخر عمر. بله، این هست؛ امّا در کنار این ریزش، چند برابر، ما رویش داریم؛ رویش انقلاب؛ معجزه انقلاب این است.»(21/9/۱۳۹۷)
در طول انقلاب برخی از انقلابیون، به دلایلی ریزش کردند و حتی از گذشته خود نیز پشیمان شدند و همین امر گاهی موجب ایجاد اضطراب در برخی از انقلابیون شده است. امام خامنهای(مدظلهالعالی) از آنجا که انقلاب را به مثابه «موجودی زنده» در نظر میگیرند، ریزشها را امری طبیعی در جهت سیر تکاملی انقلاب میدانند، که باید آن را در کنار موضوع دیگری به نام «رویشهای انقلاب» ملاحظه کرد.
حسن خدادی
از رتبه آخر بهداشت تا قطب توریسم سلامت
نوستالژی دروغین روزهای پیش از پیروزی انقلاب، مهمترین راهبرد رسانههای فارسیزبان وابسته به دربار پهلوی است! نشان دادن چند خیابان در پایتخت و نمایش تصاویر سطح زندگی وابستگان به دربار و تعمیم دروغین آن سطح رفاه به کل مردم ایران، از جمله اقداماتی است که در این راستا انجام میشود؛ اما آمار و واقعیات تاریخی چیز دیگری میگویند. بر اساس گزارش وزارت بهداري خود رژیم پهلوی در سال ١٣٥٦ نه آمارها و نظرات منتقدان آن رژیم یا انقلابیون؛ در سال ١٣٥٥ کشورمان از نظر خدمات بيمارستاني و نسبت تختهاي بيمارستان به جمعيت، ایران پايينترين نرخ را در منطقه خاورميانه [غرب آسیا] داشت. گزارشی که ايران را با كشورهاي صنعتي پيشرفته مقايسه نكرده بود؛ بلكه با كشورهاي ضعیف منطقه مقايسه كرده بود كه در اين قياس ايران رتبه آخر را به خود اختصاص داده بود و اين در شرايطي بود كه هر كمبودي داشتيم، كمبود ارز و ريال نداشتيم. اما حالا با همه دشمنیها و کارشکنیها، شاهد افزایش تعداد پزشکان از 15 هزار نفر به بیش از 111 هزار نفر و رفع کامل نیاز کشور به جذب پزشک خارجی و همچنین تغییر و تبدیل کشور به قطب منطقهای توریسم سلامت و پذیرش و درمان بیماران خارجی با انواع بیماریها و همچنین دستیابی به دانش کشت سلولهای بنیادین، قرار گرفتن در ردیف کشورهای برتر پیوند کلیه و درمان بیماریهای چشمی، کسب رتبه نخست تولید دارو در سطح خاورمیانه، تولید 97 درصد از داروهای مورد نیاز و صادرات دارو از جمله داروهای بیوتکنولوژی، خودکفایی در ساخت انواع واکسن، ریشهکنی فلج اطفال و دیگر بیماریهای فراگیر، پوشش واکسیناسیون از30 درصد به 100 درصد، افزایش تعداد بیمارستانها و مراکز درمانی، توسعه بهداشتی کشور و موفقیت در اولویت قرار دادن پیشگیری بر درمان و در نهایت افزایش امید به زندگی از 57 سال به 74 سال تنها بخشی از دستاوردهای انقلاب اسلامی در این حوزه است.
فرمود رهبر اینچنین، من از تَبارِ حیدرم
لاشرقی و لاغربی ام ، عبدِخدایِ اکبرم
نقش ِحقیقت را نگر ،بادیپلمات بیگانه ام
من انقلابیّ ام هَلا ،دریا دل و نام آورم
درمکتبِ جَدّم حسین،درسِ شرف آموختم
هیهات منَّ الذِّلّه است،الگویِ دین و باورم
?? از کتاب عصرغیبت ،سروده جانباز ش م، ابوتراب عبودی ازشیراز