تبعیت از مؤذن و تکرار کلماتی که مؤذن می‌گفت
نماز شب
سه قسمت کردن آب در زمان نوشیدن
با طهارت خوابیدن
به دیدار یکدیگر رفتن به خاطر خدا
تکاندن زیرانداز قبل از خواب
همکاری کردن با اعضای خانواده در امور منزل
تغییر دادن اثرات پیری (خضاب کردن)
لباس سفید پوشیدن
دست دادن هنگام ملاقات
خوابیدن روی قسمت راست بدن
عیادت کردن مریض
به کسی که عطسه کرد، زمانی که می‌گوید الحمدالله می‌فرمود یرحمک‌الله
برداشتن چیزهای مزاحم از مسیر
خوردن خرما و رطب
فوت نکردن در نوشیدنی
?
کتاب سنن النبی _ علامه طباطبایی
روانشناسان توصیه می‌کنند برای رهایی از این احساسات ناخوشایند که سبب سرخوردگی و خشم و بروز حسادت می‌شوند می‌توان به راهکارهایی زیر روی آورد:
➖از مقایسه خود با دیگران دست بردارید:
کاربرد عباراتی نظیر «خانه او از خانه من زیباتر است» یا «او از من لاغرتر است»روش مناسبی برای ارزیابی ارزش‌های فردی و مقایسه عادلانه نیست.
هر شخص نقاط قوت، استعداد و تجربیات منحصر به فرد خود را دارد.
همواره افرادی بهتر، ثروتمندتر و توانمندتر وجود دارند اما نباید انرژی خود را با احساس غبطه هدر داد.
تنها کسی که باید خود را با او مقایسه کنید خود دیروزتان است.
➖دستاوردهای دیگران را به دیده تحقیر نگاه نکنید:
افکاری نظیر «او به خاطر رابطه خوبی که با رئیس دارد ترفیع گرفته است» یا «اوجایزه را به این خاطر گرفته که خانواده‌اش ثروتمند است» باعث بروز غبطه می‌شود.
شما هرگز با خوار کردن دستاوردهای دیگران به قدرت روحی دست پیدا نمی‌کنید.
پذیرش را در خود تقویت کنید و بدون قضاوت موفقیت‌های دیگران را تصدیق کنید.
وقتی آن فرد را تحسین کنید، زمانی که حس کنید آن موفقیت حق آن فرد است، همین حس به شما انگیزه می‌دهد وتشویقتان می‌کند که سخت‌تر تلاش کنید و اهدافی والاتر پیدا کنید.
اگر احساس می‌کنید که تلاش‌تان به اندازه کافی نیست، به جای موفقیت آن فرد، تمرکز را به رفتارهای خودتان معطوف کنید.
➖به کلیشه‌های خود آگاه شوید:
فرض و گمان درباره افراد موفق کار آسانی است.
این که دیگران از ثروت، شهرت و موفقیت شغلی برخوردارند دلیل نمی‌شود که از روش‌های غیرقانونی به این دستاوردها رسیده باشند.
به جای تعمیم‌های گسترده برای شناخت این افراد تلاش بیشتری کنید.
وقتی به نظرتان می‌رسد آن فرد شایسته آن موفقیت نیست و اگر احساس کنید که موفقیت آن فرد به‌خاطر روابط ویژه یا شرایط ناعادلانه جامعه است، حسادت بدخواهانه بر شما غلبه می‌کند، انگیزه‌تان از بین رفته و به فردی تلخ و عصبانی تبدیل می‌شوید.
➖بر ضعف های خود تمرکز نکنید:
برخی موارد تمرکز بر ضعف‌های خود و قوت دیگران ساده‌ترین کار است اما این نگرش باعث می‌شود شما رفته رفته تبدیل به فردی غبطه‌خور و ناامید شوید.
به جای این که کمبودهای خود را زیر ذره‌بین قرار دهید، بیشتر به فکر بهبود نقاط قوت خود باشید.
خودهمدلی را پیشه کنید و نهایت توان خود را به کار بگیرید.
➖حقایق را آنگونه که هست بپذیرید:
برخی موارد بعضی افراد خوشبخت‌تر از دیگران هستند اما تمرکز روی این که چه چیز عادلانه است وچه کسی بیشترین شایستگی را دارد بی‌حاصل است.
در واقع شکایت از بی‌عدالتی ممکن است احساسات تلخی در ما پدید بیاورند و این احساسات بازدارنده می‌توانند مانع بزرگی برای دستیابی به نیروهای بالقوه‌مان شوند.
➖تعریفی شخصی از موفقیت برای خود خلق کنید:
به خاطر داشته باشید اگر شخصی آنچه را شما می‌خواهید دارد به این معنا نیست که شما نمی‌توانید به آن دست یابید.
الگوهای فکری‌تان را از پیروزی او - شکست من، به پیروزی او - پیروزی من، تغییر دهید و فکر کنید وقتی یک نفر می‌تواند موفق شود، دیگران نیز می‌توانند. تمرکز افکار و انرژی‌تان روی کارهایی که باید برای رسیدن به اهدافتان انجام دهید، باعث می‌شود وقت کمتری برای نگران کردن خود با این قبیل حسادت‌ها داشته باشید.
کورکورانه رویاهای دیگران را تعقیب نکنید.
تعریف شخصی خود را از موفقیت خلق کنید و این باعث می‌شود کم‌تر نسبت به تلاش دیگران برای رسیدن به هدف‌هایشان احساس ترس و واهمه داشته باشید.
روی اهداف خود تمرکز کنید.
هریک دقیقه وقتی که صرف “رویاهای دیگران” می‌کنید، یک دقیقه از اهداف خود غافل می‌شوید.
١) خطاهاى فكرى (شناختى) خود را شناسايى كنيد.
٢) مشخص كنيد با چه احتمالى ممكن است آنچه را نگرانش هستيد به واقع اتفاق افتد.
٣) بدترين نتيجه، محتمل ترين نتيجه و بهترين نتيجه را مشخص كنيد.
٤) براى خود داستانى درباره نتايج بهتر تعريف كنيد.
٥) مدرك و نشانه اى ثبت كنيد كه ثابت كند اتفاق بسيار بدى نخواهد افتاد.
٦) پيش بينى خود را آزمون كنيد.
٧) با پيش بينى هاى خود برخورد عاقلانه كنيد.
٨) به اين فكر كنيد اگر حادثه ناخوشايندى كه شما پيش بينى ميكنيد اتفاق افتد، از شما چه كارى ساخته است.
٩) فرض كنيد دوست شما با مشكل روبرو شود، به او چه توصيه اى ميكنيد
١٠) به خودتان نشان دهيد كه اين به واقع مسئله خاصى نيست.
