امام صادق"ع"میفرمایند؛

باهم مصافحه کنید،

مصافحه،کینه را از بین میبرد.

دست دادن؛

یه ضدِحمله است،برای حمله های کینه سازِ شیطان.
این یه قاعده است؛یادت نره ها❗️

 قسمتی از وصیتنامه شهیدشهید نور علی شوشتری
? 26 مهر سالروز شهادت 

دين مداري و تكليف گرايي: 
⏪يكي از عوامل زمينه ساز ظهور امام زمان(ع) دين مداري و دين داري است. 
⏪ما بايد در عصر غيبت بيشتر به دستورات الهي توجه نموده و از محرمات پرهيز كنیم و متعبد و مقيد به انجام تكاليف خدايي باشیم.
⏪ در عصر غيبت است كه ما بيشتر در معرض آفات و آسيبها قرار ميگيریم و نياز به پشتوانه قوي داریم. 
⏪بي ترديد اين پشتوانه قوي تقويت باورهاي ديني و پاسداري از دين است. 
⏪از سوي ديگر با انجام تكاليف الهي ميتوان به آسيب زدايي پرداخت. شايد بر همين اساس باشد كه پيشوايان دين مردم را به دينداري، و صحت اعمال و دعا و توسل به اهل بيت(ع) فرا خوانده اند. 
⏪امام صادق(ع) ميفرمايد: براي صاحب الامر غيبتي طولاني است. در اين دوران هر كسي بايد تقوي پيشه سازد، و چنگ در دين زند.
#زمینه_سازان

#تکلیف_گرایی

​تشکر شیطان‼️
یکی از شاگردان شیخ رجبعلی خیاط، سیدی بود که شغلش فروش لباس های دوخته شده مانند کت و شلوار بود. 
در آن زمان در خارج از کشور دو تا کارخانه بود که پارچه تولید می کردند و از نظر اهل خبره محصول این دو کارخانه از نظر جنس با یک دیگر هیچ فرقی نداشت.

جز این که یکی از آن دو تبلیغات زیادی داشت؛ دیگری تبلیغات چندانی نداشت. اکثر مردم به سراغ محصولات کارخانه پر تبلیغات می رفتند. 
لباس هایی که این سید تهیه می نمود، از پارچه آن کارخانه کم تبلیغات بود ولی کسی متوجه نمی شد.
روزی شیخ رجبعلی، در مغازه او نشسته بود. جوانی آمد و لباسی خرید و رفت. شیخ خنده ای می کند و سپس به شاگردش می گوید: علت خنده ام را نمی پرسی؟ می گوید: نمی دانم، بفرمایید به چه علت خندیدید؟!
?شیخ رجبعلی در جواب می گوید: مردم نمی دانند که این دو کارخانه، محصولاتش عین یک دیگر است. این جوان که لباس را از تو خرید، با خیال و ذهنیت آن کارخانه پر تبلیغات آمده بود! سزاوار بود که به او می گفتی که این پارچه از چه کارخانه ای است! 
?خنده ام از این بود که وقتی جوان لباس را خرید و رفت، شیطان آمد و در اطراف تو چرخی زد و تشکر کرد و رفت!

نشریه نسیم وحی، شماره ۲۲

 مرحوم دکتر محمدحسین مشایخ فریدنی نوشته است: در سال 1324 وقتی ملک الشعراء بهار وزیر فرهنگ شد، مرا به سمت بازرس و سرپرست فرهنگ قم و کاشان و ساوه و محلات و گلپایگان به قم فرستاد. 
 در آن ایام آیت‌الله‌العظمی بروجردی تازه به قم رفته بودند. ایشان بعد از رحلت آیت‌الله سید ابوالحسن اصفهانی، از سوی شیعیان جهان به سمت مرجعیت علی الاطلاق انتخاب شده بودند.  
بعضی از مردم ساده‌دل به تصور این‌که وقتی مرجع تقلید در قم اقامت گزیند، مدارس دخترانه را باید تعطیل کرد، با جنجال تنها دبیرستان دخترانه قم را که در جوار منزل مرحوم بروجردی بود، بسته بودند. 
 این خبر که به شهرستان‌های مجاور رسیده بود به تصور اینکه این حرکت به فتوا و اشارت مرجع تقلید صورت گرفته است، شروع به بستن مدارس دخترانه و اهانت به عمارت مدرسه و معلم‌ها کردند.
 از همین رو عازم قم شدم و نزدیک غروب رسیدم و بعد از زیارت و نماز به همراه مرحوم سید ابوالفضل تولیت، به محضر آیت‌الله شرفیاب شدم. 
 آیت‌الله وقتی اسم خانوادگی مرا شنید سخنان ملاطفت‌آمیزی درباره پدر و نیاکان بنده فرمودند که بسیار موجب دلگرمی گردید. 
 بعد، مسئله بستن مدارس دخترانه را عنوان نمودم و عرض کردم شایعه شده است این اقدام به اشارت جنابعالی صورت گرفته است. اگر چنین است بفرمایید تا اوامر عالی به صورتی مطمئن و محتشم که موجب هتک حرمت به نوامیس مردم نباشد و از سوی دولت اجرا شود و گرنه هر نظری دارید ابلاغ فرمایید. 
 مرحوم آیت‌الله وقتی این گزارش را شنیدند، سخت ناراحت شدند و فرمودند: مگر من طلبه می‌توانم فتوا به حرمت تحصیل علم بدهم؟! چه کسی این حرف‌ها را بر من می‌بندد؟ نه. مدرسه‌ها را باز کنید؛ درس نباید تعطیل شود و حلال خدا نباید حرام گردد.
به نظر بنده این روشن‌بینی آن مرجع عالی‌قدر جهان تشیع سبب رواج علم و دانش بین دختران گردید و سبب پیدایش این‌همه دانش‌آموخته از بین زنان از پزشک و پرستار و معلم و کارمند و سایر مشاغل گردید.

با اقتباس و ویراست از کتاب مردان علم در میدان عمل