بررسی وضعیت طلاق در سال ۹۶
به گفته رئیس سازمان ثبت احوال در ۹ ماهه اول امسال، حدود ۴۸۰ هزار “ازدواج” به ثبت رسیده که نسبت به مدت مشابه سال گذشته حدود ۵۰ هزار مورد کاهش داشته است.
اما در مورد طلاق، با بررسی تعداد لزوما نمیتوان به نتیجه درستی رسید. در سال جاری تعداد طلاقها ۲.۴ درصد کاهش داشته است، اما این کاهش به دلیل کاهش تعداد ازدواج بوده است. برای بیان دقیقتر وضعیت طلاق، از نسبت طلاق به ازدواج استفاده میشود.
در ۹ ماهه اول سال ۹۶، ۱۳۳ هزار واقعه طلاق در پایگاه ثبت احوال کشور ثبت شد؛ این یعنی از هر ۳.۶ ازدواج یکی از آنها به جدایی ختم میشود. در حالی که در سال ۹۵ به ازای هر ۳.۹ ازدواج یک طلاق داشتیم.
با این وضعیت هر بار که عقربه کوچک ساعت خودش را به عدد بعدی میرساند، حدود ۲۰ طلاق در کشور ثبت شده است؛ ۲۰ زندگی مشترک نابود شده، ۴۰ نفر در ازدواجشان بن بست رسیدند، بچههایی بلاتکلیفاند و خانوادههایی بعد از مدتها تنش و درگیری حالا نمیدانند چه باید بکنند.
وضعیت طلاق در استان تهران نسبت به کل کشور هم بحرانیتر است. چون امسال در این استان از هر ۲.۲ ازدواج یکی به طلاق ختم شد؛ تقریبا میتوان گفت: نصف زوجهای تهرانی از هم جدا میشوند.
همچنین بر اساس آخرین آمارها ۸۰ درصد طلاقها در کل کشور در پنج سال نخست زندگی رخ میدهد.مواردی که بیان شد صرفا آمار طلاق رسمی است. این در حالی است که به بنابر مشاهدات مشاوران ازدواج و جامعه شناسان میزان طلاقهای عاطفی در کشور دو برابر طلاقهای رسمی است
سوره إبراهيم: آيه 5
إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ (5)
همانا در اين (يادآورى) براى كسانى كه صبر و مقاومت و سپاس فراوان داشته باشند نشانههايى از قدرت الهى است.
برخی مؤمنین «صابر»ند و برخی دیگر «صبور»؛ امّا خواص از مؤمنین اند که «صبّار»ند؛ یعنی در نهایت صبر. صبر در مصیبت ها و امتحانات الهی، صبر در عبودیت و اطاعت از دستورات الهی و صبر در ترک معصیت و گناه.
همچنین برخی از مؤمنین «شاکر»ند و برخی دیگر «شکور».
انسان مؤمنی که در تحمل مصیبت و انجام طاعت و ترک معصیت، صبّار باشد و صبرش نیز فقط برای کسب رضای خدا باشد و از همه بالاتر اینکه، نه تنها از دچار شدن به انواع سختی ها حتی اندکی هم در دلش احساس نارضایتی نمی کند، بلکه از خداوند بسیار هم شاکر باشد، آنگاه چشم دلش باز و فهمش از دین و منابع دینی، فهمش از زندگی، فهمش از موضوعات مختلف اجتماعی - سیاسی و فهمش از بسیاری مسائل دیگر، فهمی حکیمانه می شود. خداوند بندگان خاص خود را پس از طی کردن سختی هایی طاقت فرسا در زندگی، به فهمی حکیمانه نائل می سازد. و هرچه «صبر» و «شکر» انسان بیشتر باشد، فهمش نیز حکیمانه تر خواهد بود.
و این همان معنای این کریمه قرآن است که می فرماید تنها کسانی به فهم عمیق و حکیمانه از آیات الهی دست می یابند که هم «صبّار» باشند و هم «شکور»:
«إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ» (ابراهیم: 5، لقمان: 31، سبأ: 19، شوری: 33)
زینب (سلام الله علیها) یکی از بارزترین مصادیق عینی این آیه شریفه است. زن مؤمنی که پس از تحمّل سختی ها و مصائب فوق العاده سنگین، همه آنان را زیبا می بیند، یعنی هم «صبّار» است و هم «شکور». و در نتیجه طبق فرمایش این آیه کریمه، علم و فهم او نیز علم و فهمی خدادای خواهد بود؛ همانگونه که امام سجاد(ع) خطاب به ایشان فرمودند:
«وَ أَنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ عَالِمَةٌ غَيْرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَيْرُ مُفَهَّمَة» (احتجاج طبرسی، ج2، ص305)