صدای بلند خود را برای تشویق نگهداريد، نه تنبیه!
وقت تنبیه صدایتان فقط باید آنقدر بلند شود که دربرابر فریاد احتمالی کودک، قابل شنیدن باشد!
در هنگام تشویق راحت باشید و هرچقدر خواستید داد و فریاد کنید
۰
?ما همیشه فکر می‌کنیم شهدا یه کار خاصی کردن که شهید شدن…
ولی نه رفیق…
واقعیتش اینه که “خیلی کارها رو نکردن” که شهید شدن…
از خیلی لـــــــذت ها گذشــتند…?
?نقل شده: هنگامي كه امام حسن مجتبی (ع) براي نماز بر می‌خاست، بهترين لباس‌هاي خود را مي‌پوشيد.
?از آن حضرت پرسيدند: چرا بهترين لباس خود را مي‌پوشيد؟
?امام در پاسخ فرمودند: «خداوند زيباست و زيبايي را دوست دارد و به همين جهت، من لباس زيبا براي راز و نياز با پروردگار مي‌پوشم
و هم او فرموده است كه: به هنگام رفتن به مسجد، زينت خود را برگيريد»
?بر همين اساس، طبق روايات، استحباب دارد كه انسان در حال نماز نيكوترين لباس خود‌را بپوشد، و خود را معطر كند، و با رعايت نظافت و طهارت كامل،به نماز و راز و نياز با خداي بزرگ بپردازد.
من دکتر س.ص متخصص اطفال هستم. سال‌ها قبل چکی از بانک نقد کردم و بیرون آمدم. کنار بانک دستفروشی بساط باطری، ساعت، فیلم و اجناس دیگری پهن کرده بود.
دیدم مقداری هم سکه دو ریالی در بساطش ریخته است. آن زمان تلفنهای عمومی با سکه های دو ریالی کار میکردند.
جلو رفتم یک تومان به او دادم و گفتم دو ریالی بده؛ او با خوشرویی پولم را با دو سکه بهم پس داد و گفت: اینها صلواتی است!
گفتم: یعنی چه؟ گفت: برای سلامتی خودت صلوات بفرست و سپس به نوشته روی میزش اشاره کرد. (دو ریالی صلواتی موجود است)
باورم نشد، ولی چند نفر دیگر هم مراجعه کردند و به آنها هم…
گفتم: مگر چقدر درآمد داری که این همه دو ریالی مجانی میدهی؟ با کمال سادگی گفت: ۲۰۰تومان که ۵۰ تومان آن را در راه خدا و برای این که کار مردم راه بیفتد دو ریالی میگیرم و صلواتی میدهم.
مثل اینکه سیم برق به بدنم وصل کردند، بعد از یک عمر که برای پول دویدم و حرص زدم، دیدم این دست فروش از من خوشبخت تر است که یک چهارم از مالش را برای خدا میدهد.
در صورتی که من تاکنون به جرأت میتوانم بگویم یک قدم به راه خدا نرفتم و یک مریض مجانی نیز نپذیرفتم.
احساساتی شدم و ده تومان به طرف او گرفتم. آن جوان با لبخندی مملو از صفا گفت: برای خدا دادم که شما را خوشحال کنم.
این بار یک اسکناس صد تومانی به طرفش گرفتم و او باز همان حرفش را تکرار کرد. من که خیلی مغرور تشریف داشتم، مثل یخی در گرمای تابستان آب شدم… به او گفتم : چه کاری میتوانم بکنم؟
گفت: خیلی کارها آقا! شغل شما چیست؟
گفتم: پزشکم.
گفت: آقای دکتر شب های جمعه در مطب را باز کن و مریض صلواتی بپذیر؛ نمیدانید چقدر ثواب دارد!
صورتش را بوسیدم و در حالی که گریان شده بودم، خودم را درون اتومبیلم انداختم و به منزل رفتم.
دگرگون شده بودم، ما کجا اینها کجا؟!
از آن روز دادم تابلویی در اتاق انتظار مطبم نوشتند با این مضمون؛
<شبهای جمعه مریض صلواتی میپذیریم>
دوستان و آشنایان طعنه ام زدند،
اما گفته های آن دست فروش در گوشم همیشه طنین انداز بود و این بیت سعدی:
گفت باور نمی کردم که تو را
بانگ مرغی چنین کند مدهوش
گفتم این شرط آدمیت نیست
مرغ تسبیح گوی و ما خاموش…
امام رضا(ع) فرمودند: “هرکه اندوه و مشکلی از مومنی برطرف کند، خدا روز قیامت قلب او را شاد میکند.”
تو این روزای سخت؛ دستگیری از دیگران را فراموش نکنیم
دائم واژه ای امیدوارکننده به دیگران اهدا کنید نه تنها احساس بهتری خواهید داشت بلکه شخصیت مثبت خود را نیز قوام بیشتری خواهید بخشید.
به جنبه معنوی زندگیتان توجه کنید. آرام باشید. ساکت نشستن را تمرین کنید.
به ندای درونتان گوش کنید. به چیزهایی بیندیشید که صلح، زیبایی و آرامش را به زندگیتان به ارمغان بیاورند. برای یافتن مسیر معنوی خاص خودتان تلاش کنید.
یاد بگیرید که احساساتتان را تخلیه کنید.
هرگز احساساتتان را سرکوب نکنید و به درون نریزید. اندوه‌های خود را با آدمی قابل اطمینان مطرح کنید. به خاطر داشته باشید که احساساتی که بیان شده اند دیگر به همان اندازه گذشته ناخوشایند نیستند.
#دکتر_محمود_معظمی
