حضرت فاطمه (س) همراه پدر و مادر، محاصره اقتصادی شعب ابوطالب را تحمل کردند. در آن زمان ایشان حدود چهار سال داشتند. خاطرات و سختی های شعب ، سال ها در میان مسلمانان دهان به دهان نقل می شد. 

بالاخره محاصره اقتصادی و سیاسی نظامی در شعب به اتمام رسید، ولی ناگاه کشتی زندگی حضرت فاطمه (س) دوباره در کودکی دچار طوفان شد ، این بار مادری بسیار مهربان با فاطمه کوچک وداع کرد و از دنیا رفت، در حقیقت در میان شهری پر از مشرک و مردمی که بر سر پدرش خاکروبه می ریختند، فرزند را تنها گذاشت و اورا به خدا سپرد !!!

اینک فاطمه می بیند گاه مشرکین مکه به پدرش ناسزا مى گویند. زمانی پدر از دست ظلم آن ها خون آلود به خانه می آید و دردناک تر آنکه در خانه هم با صورت پژمرده دختر عزيری روبرو مى شود كه آثار اشک در فراق مادر در چهره اش نمایان است.

این کودک با گرفتاری های ریز و درشت، هر روز بزرگ و بزرگتر می شود تا زمانی که با کوله باری انباشته از هجرت و صبر و شکیبایی، توفیق پیدا می کند تا همسر انقلابی ترین مرد دوران خود شود و فرزندان شجاع  و انقلابی را تربیت نماید، که برای همیشه  در تاریخ الگو ی انقلابیون باشند.                                                                                                                                                                                             درسهای از تاریخ اسلام/ سیدمحمد حسین مرکبی

با ملايمت = سخن بگوئيد

عــمــيـــق = نفس بكشيد

شــــــيــك = لباس بپوشيد

صـبـورانه = كار كنيد

نـجـيـبـانه = رفتار كنيد

هــمـــواره = پس انداز كنيد

عــاقــلانـه = بخوريد

كــــافـــى =  بخوابيد

بى باكانه = عمل كنيد

خـلاقـانـه = بينديشيد

صـادقانه = عشق بورزید

هوشمندانه = خرج كنيد
خوشبختی یک سفراست,نه یک مقصد.هیچ زمانی بهترازهمین لحظه برای شادبودن وجودندارد. زندگی کنیدوازحال لذت ببرید…

​

زندگی مثل فصلہای یڪ ڪتاب است

تو نمی توانی قسمتہای نوشتہ شدہ را پاڪ ڪنی

اما می توانی پایان زیبایی برای آن بنویسی

زیرا تو نویسندہ زندگی خودت هستی

زندگیتون پر معجزہ..

​

شادترین رنگ را به زندگی بزن

نگاه مهربانت صورتی

اندیشه ات سبز

آسمان دلت آبی

و قلب مهربانت طلایی

زندگی زیباست

اگر آن را به زیبایی رنگ بزنیم

​

انسانهای ناپخته

همیشه میخواهند

که در مشاجرات پیروز شوند…

حتی اگر به قیمت

از دست دادن “رابطه” باشد…
اما انسانهای عاقل

درک میکنند که گاهی

بهتر است در مشاجره ای ببازند،

تا در رابطه ای که

برایشان با ارزش تر است

“پیروز” شوند…
هیچگاه فراموش نکنیم که هیچکس بر دیگری برتری ندارد ؛

مگر به «میزان تقوا» ؛

آدمی فقط در یک صورت حق دارد به دیگران از بالا نگاه کند و آن هنگامی است که بخواهد دست کسی را که بر زمین افتاده را بگیرد و او را بلند کند