بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم
 از حضرت رضا (ع) روایت شده: در بنی اسرائیل قحطی شدید پی در پی اتفاق افتاد، زنی بیش از یک لقمه نان نداشت، آن را در دهان گذاشت تا بخورد.
 فقیری فریاد زد ای کنیز خدا وای از گرسنگی، زن گفت در چنین زمان سختی صدقه دادن رواست، لقمه را از دهان بیرون آورد و به فقیر داد.
 زن فرزندی کوچک داشت که در صحرا هیزم جمع می‌کرد، گرگی رسید و طفل صغیر را با خود برداشت و برد، مادر به دنبال گرگ دوید، خداوند جبرئیل را مأمور نجات طفل فرمود.
 جبرئیل پسر بچه را از دهان گرگ گرفت و به سوی مادرش انداخت و به مادر گفت: ای کنیز خدا از نجات فرزندت راضی شدی، لقمه‌ای در برابر لقمه ای.

فاطمه وصفي است، از مصدر فطْم، و فطم در لغت عرب به معني بريدن و قطع كردن و جدا شدن آمده است. فاطمه بر وزن اسم فاعل معني مفعولي مي دهد، به معني بريده و جدا شده.1 فاطمه زهرا(س) از چه چيز بريده شد؟ در كتاب هاي شيعه و سني روايت شد، كه پيغمبر(ص) فرمود: او را فاطمه ناميدند،‌ چون خود و شيعيانش از آتش دوزخ بريده شده اند.2 يونس بن ظبيان گويد: امام صادق(ع) فرمود: “آيا مي داني تفسير فاطمه چيست؟ عرض كردم: نه،‌ تفسير آن را بفرماييد. حضرت فرمود: فطمت من الشر؛ بريده شده است، از بدي ها".3 پس به خاطر اين كه فاطمه(س) ‌از تمام بدي ها بريده شده و بري از همه شرها و گناهان است،‌ و از آتش دوزخ به دور است، وي را فاطمه ناميدند. اگر مقصودتان از سؤال اين است كه چرا در بين فرزندان رسول خدا(ص)‌ تنها فاطمه زهرا(س) به يك مقام معنوي بسيار عالي نايل شد، جواب اين است كه فاطمه (س) به خاطر معرفت نسبت به ذات اقدس احديت و عبادت و بندگي خالصانه به اين منزلت راه يافته است، نه به خاطر اين كه دختر پيامبر(ص) يا مادر حسنين و يا همسر امام علي(ع) است، چرا كه پيامبر دختران ديگر و امام علي(ع) زنان ديگر داشته اند و برخي زنان ديگر مادر امام بوده اند، ولي هيچ يك به مقامي كه فاطمه زهرا(س) رسيده است نرسيده اند. پس بر اثر شايستگي شخصي كه در وجودش بود، ‌به اين مرتبه معنوي رسيد. 1. فيومي، احمد بن محمد مقري، ‌المصباح المنير في غريب الشرح الكبير، قم،‌ منشورات دار الرضي‌، چ اول، ‌ج2، ص477. (نرم افزار جامع فقه2) 2. شيخ عباس قمي، منتهي الامال، قم، دليل، چ اول، 1379ش، ج1، ص323. (نرم افزار سيره معصومان)۳ همان

اسماء همسر جعفر طیّار نقل میکند که:

 در لحظه های پایانی زندگانی حضرت زهرا(س) متوجّه آن بزرگ زنان عالم بودم

جلو رفتم، فاطمه(س) را دیدم که رو به قبله نشسته و دستها را به سوی آسمان برآورده، چنین دعا می‌کند:
پروردگارا!بزرگا! به حق پیامبرانی که آنها را برگزیدی و به گریه های حسن و حسین در فراق من، از تو میخواهم از گناهکاران شیعیان من و شیعیان فرزندان من درگذری 
▪️ ذخائر العقبی، ص 53 

​

 در زندگے نه گل باش ڪه اسیر خاڪ شوے

و نه باران باش ڪه به خاڪ افتے

خاڪ باش

ڪه گل از تو بروید و باران به خاطر تو ببارد 

هر چه درد را آشکارتر کنی دوا دیرتر پیدا می‌شود. اگر با ادب بودی و چیزی نگفتی شاید خدا خودش در را باز کند.

لبت را کنترل کن. و لو به تو سخت می‌گذرد گله و شکوه نکن و از خدا خوبی بگو. حتی به دروغ از خدا تعریف کن و این کار را ادامه بده تا به راستی بر تو معلوم شود که خدا خوب خدایی است و آن وقت هم که به خیال خودت به دروغ از خدا تعریف می‌کردی فی الواقع راست می‌گفتی و خدا خوب خدایی بود

حاج اسماعیل دولابی