​

۱-قضاوت دیگران تاثیری بر زندگی من ندارد. 

۲-مردم وظیفه ندارند مرا درک کنند. 

۳-من مسول اصلاح یا تربیت کردن دیگران نیستم. 

۴-از کسی در برابر لطفی که به او می کنم توقعی ندارم وگرنه این لطف را در حق او نمی کنم.

۵-کسانی که رفتارناجوانمرادنه با من داشته اند توسط کاینات مجازات خواهند شد هرچند که من هرگز متوجه این نشوم.

۶_دنیا سخاوتمند تر از آن است که موفقیت کسی راه موفقیت مرا تنگ کند. 

​روزی مردی با مشاهده آگهی شرکت مایکروسافت برای استخدام یک سرایدار به آنجا رفت. 

در راه به امید یافتن یک شغل خوب کمی خرید کرد. 

در اتاق مدیر همه چیز داشت به خوبی پیش میرفت تا اینکه مدیر گفت: 

اکنون ایمیلتان را بدهید تا ضوابط کاریتان را برایتان ارسال کن. 
مرد گفت: من ایمیل ندارم. 

مدیر گفت: شما میخواهید در شرکت مایکروسافت کار کنید ولی ایمیل ندارید. متاسفم من برای شما کاری ندارم.
مرد ناراحت از شرکت بیرون آمد و چیزهایی که خریده بود را در همان حوالی به عابران فروخت و سودی هم عایدش شد. 
از فردای آن روز مرد از حوالی خانه خود خرید میکرد و در بالای شهر میفروخت و با سود حاصل خریدهای بعدی اش را بیشتر کرد. 

تا جایی که کارش گرفت. مغازه زد و کم کم وارد تجارت های بزرگ و صادرات شد.
یک روز که با مدیر یک شرکت بزرگ در حال بستن قرداد به صورت تلفنی بود، مدیر آن شرکت گفت: 

ایمیلتان را بدهید تا مدارک را برایتان ارسال کنم. 

مرد گفت: ایمیل ندارم. 

مدیر آن شرکت گفت: شما با این همه توان تجاری اگر ایمیل داشتین دیگه چی میشدین. 
مرد گفت: احتمالآ سرایدار شرکت مایکروسافت بودم……!!
گاهی نداشته های ما به نفع ماست.

​روزی ملانصرالدین کفشی نو خریده بود ٬ آنها را زیر بغل زده و در خیابان ها را می رفت ٬ به ناگاه پایش روی میخی رفته و سوراخ شد از جای جراحت ٬ خون سرازیر شد، ملا، روی زمین نشست پایش را با پارچه ای بست و بعد با خود گفت: خدا را شکر که کفش را پایم نکرده بودم و الا الان سوراخ شده بود.
ما نیز ملانصرالدین با کلاس هستیم. چرا؟
چون هر روز ده ها هزار نفر در ایران به تعویض روغنی می روند وقتی سوال می شود چه روغنی داخل ماشین بریزیم جواب می دهیم : جنس خوب !

همچنین ده ها هزار نفر برای خرید روغن خوراکی به فروشگاه ها می رویم ولی هیچ کس نمی گوید، روغن طبیعی و خوب می خواهم، بلکه از همین روغن های به اصطلاح نباتی! که ارزان تر است می خریم و به خورد خانواده و عزیزانمان می دهیم،  این است سکته و بیماری های قلب و عروق مهمترین عامل مرگ و میر در کشور است و عمل قلب باز در کشورمان به اندازه کشور چین است!!
عجیبت تر این است که  همه به ملانصرالدین می خندیم!

یک رژیم برای خلاصی از شر سنگینی روزگار که گاهی بر سینه ما سنگینی میکند.

رژیم که مختص چاقی یا لاغری نیست
گاهی باید یک رژیم خوب برای روح و افکارمان بگیریم؛ مثل: رژیم کمتر حرص خوردن

رژیم کمتر غصه خوردن

رژیم بی اندازه مهربان بودن

رژیم بی ریا کمک کردن

رژیم بی توقع دوست داشتن

رژیم دوری از افکار منفی

رژیم دوری از رفتارهای منفی بیایید رژیم آرامش بگیریم …
توصیه میکنم یک ماه رعایت کنید

سه کیلو از بیماریهایتان کم میشود

​داستان کوتاه پند آموز
 در حال خرید بودم که صدای پیرمرد دوره گردی به گوشم رسید؛

_آقا این بسته نون چند؟

فروشنده با بی حوصلگی گفت: هزار و پونصد تومن! پیرمرد با نگاهی پر از حسرت رو به فروشنده گفت:

نمیشه کمتر حساب کنی؟!!

توی اون لحظات توقع شنیدن هر جوابی رو از فروشنده داشتم جز این که شنیدم!؛

_نه، نمیشه!!
دوره گرد پیر، مظلومانه با غروری که صدای شکستنش گوشمو کر کرده بود بسته ی نون رو سر جاش گذاشت و از مغازه خارج شد! درونم چیزی فروریخت… هاج و واج از برخورد فروشنده به دوستم چشم دوخته بودم.

از نگاه غمگینش فهمیدم اونم به چیزی فکر میکنه که من فکر میکنم!

یه لحظه به خودم اومدم، باید کاری میکردم. این مبلغ بینهایت ناچیز بود اما برای اون پیرمرد انگار تمام دنیا بود!

به دوستم گفتم تا دور نشده این بسته نون رو بهش برسون! پولش رو حساب کردم و از مغازه خارج شدم.
پیرمرد بینوا به قدری از دیدن یه بسته نون خوشحال شده بود که انگار همه ی دنیا توی دستاشه!

چه حس قشنگی بود…

.اون روز گذشت…

شب پشت چراغ قرمز یه دختر بچه ی هفت، هشت ساله ، با یه لبخند دلنشین به سمتم اومد؛

ازم گُل میخری؟ با لبخند لپشو گرفتمو گفتم چند؟ گفت دو هزار تومن

داخل کیفمو نگاه کردم اما دریغ از حتی یه هزار تومنی! با ناراحتی نگاش کردمو گفتم عزیزم اصلا پول خرد ندارم!

و با جوابی که ازش شنیدم درون خودم غرق شدم…

اشکال نداره، این یه گل رو مهمون من باش!! بی اختیار این جمله چند بار توی ذهنم تکرار شد؛ این یه گل رو مهمون من باش!!
 از اینهمه تفاوت بین آدمها به ستوه اومدم! صبح رو به خاطر آوردم، یه فروشنده ی بالغ و به ظاهر عاقل که صاحب یه مغازه ی لوکس تو بهترین نقطه ی شهر تهران بود، از هزار و پونصد تومن ناقابل نگذشت اما یه دختر بچه ی هفت، هشت ساله ی فال فروش دوست داشت یه فال مهمونش باشم و از دو هزار تومنش گذشت.
الهي كه صاحب قلبهای بزرگ دستاشون هیچوقت خالی نباشه تا بتونن با قلب پاک و بخشندشون دنیارو گلستون کنن"hگ