به جز نوشتن و گفتن کلمات هر ارتباط دیگری ارتباط غیرکلامی محسوب می شود.
انسان ها حتی در حالت سکوت هم در حال برقراری ارتباط با یکدیگر هستند و پیغام هایی را به یکدیگر می رسانند.
محرابیان استاد دانشگاه کالیفرنیا به این نتیجه رسیده است که کلمات تنها ۷ درصد مفهوم پیام ها را می رسانند.
۵۵ درصد آن از طریق حالات چهره و حرکات بدن و ۳۸ درصد آن از طریق نشانه های صوتی مثل زیروبمی صدا، مکث ها و تن صدا رسانده می شوند.
این یعنی ۹۰ درصد مفهوم پیام ها از طریق رفتارهای غیرکلامی به شخص رسانده می شوند.
ارتباط غیر کلامی شامل زبان بدن و نشانه های صوتی، به کار بردن فاصله ها، تماس، رنگ و نحوه لباس پوشیدن است.
ارتباط غیرکلامی شامل موارد زیر می باشد:
لمس کردن
تماس چشمی: خیره شدن، نگاه اجمالی کردن، خیره شدن و زل زدن
بلندی و زیروبمی صدا
حرکات و اشارات
حالت چهره
مکث و سکوت
سرعت حرف زدن
لباس ها و ظاهر
ژست
کلمات غیرسلیس مثل اِاِاِ
رفتارهای غیرکلامی در زنان ومردان متفاوت است.
زنان هنگام برقراری ارتباط بیشتر تمایل دارند که ارتباط اشاره ای داشته باشند.
زنان بیشتر از مردان از حرکات و حالات چهره استفاده می کنند. زنان بیشتر از مردان لبخند می زنند. خنده زنان به حدی زیاد است که گاهی نمی توان تشخیص داد خنده آن ها از روی خوشحالی است یا از روی عصبانیت و ناراحتی.
مردها فقط زمانی که خوشحال هستند و چیز خنده داری شنیده باشند می خندند.
خنده مردها برعکس زن ها با احساس شادی شان تطابق دارد.
چون مردها به اندازه زن ها نمی خندند و کمتر از حرکات و حالات چهره استفاده می کنند به آن ها خصلت سرد بودن و بی تفاوتی و بی احساس بودن را داده اند.
زنانی که لبخند نمی زنند و به چشمان فرد مقابل خیره می شوند ممکن است ناراحت، غمگین و یا مغرور باشند و مردانی که زیاد می خندند (بیشتر از زمانی که از روی خوشحالی می خندند) ممکن است شکاک باشند.
زن ها در به کار بردن پیام های غیرکلامی حرفه ای تر از مردها هستند.
مردها تنها روی کلمات تمرکز می کنند و فقط به شنیده ها اکتفا می کنند.
دلایلی که می توان برای این فرضیه آورد این است که برخی افراد برای این که پیامی را کاملا درک کنند باید هم جنبه کلامی و هم جنبه غیرکلامی آن را در نظر بگیرند تا بتوانند پاسخ درستی به فرد بدهند.
در کل زن ها قدرت بیشتری در ارتباطات غیرکلامی نسبت به مردها دارند و تنها روابط غیرکلامی را برای تفسیر پیام ها کافی می دانند.
➖ درماندگی جزء احساسی گروهی از رفتارهای کلی رایج است که اکثر ما هنگامی که با رابطه نامطلوبی روبرو می شویم، انتخاب می کنیم.
رایج ترین نوع درماندگی که غالبا بر می گزینیم، افسردگی است، اما گزینه های دیگری نیز برای انتخاب وجود دارد مانند گوشه گیری، شِکوِه و گلایه، دیوانگی، نوشیدن مشروب الكلي یا استفاده از مواد مخدر.
همچنین سایر گزینه های انتخابی ممکن است نگرانی، اضطراب، ترس، وسواس و بیماری باشد و به طور کلی دامنه ی وسیعی از رفتارهای رایج وجود دارد که وقتی می بینیم ازدواجمان یا روابطمان طبق انتظارات و مطابق تصویر دنیای مطلوبمان پیش نمی رود، آن ها را پیگیری می کنیم. معمولا پیش از این رفتارها و گاهی همراه آن ها عصبانیت نیز وجود دارد.
➖ عصبانیت اصلی ترین و رایج ترین رفتار کلی است که هرگاه شرایط مطابق میل ما نباشد، آن را انتخاب می کنیم.
➖ اگرچه پذیرفتن آن برای اکثر ما دشوار است، اما باید بپذیریم که ما رفتارهای کلی درماندگی را انتخاب می کنیم، چون فکر می کنیم در آن لحظه بهترین انتخاب است.
➖ شما درماندگی بخصوصی برای خود انتخاب می کنید که در سایر افراد درمانده مشاهده کرده اید یا فکر
می کنید بهترین نتیجه را برایتان به ارمغان می آورد.
➖ علت انتخاب نوع درماندگی مهم نیست.
آنچه اهمیت دارد این است که چگونه می توانید رفتار موثرتر را انتخاب کنید، چون تا زمانی که انتخاب موثرتری صورت نگیرد، انتخاب شما همان رنج بردن خواهد بود. به جای آن که وقت و انرژی خود را صرف یافتن علت انتخاب درماندگی بخصوص خود کنید، سعی نمایید با استفاده از آن وقت و انرژی، رفتار کلی موثرتری را انتخاب کنید تا پاسخگوی نیازهای شما باشد.
برشی از کتاب : ازدواج بدون شکست
نکاتی برای کسانی که کودکان زیر 6 سال دارند
?از کودکان زیر شش سال قول نگیرید، کودکان زیر 6 سال مفهوم قول دادن را نمیفهمند، چقدر به او میگویید قول بده این کار رو نکن یا بکن و کودک و دائم قول میدهد و مجدداً همون کارها را تکرار میکند!
او معنی قول دادن را نمیفهمد ولی چون میبیند با گفتن این کلمه خنده بر لبان شما میآید تند تند به شما قول میدهد.
? او حافظه کوتاهمدتی دارد و فراموش میکند و هرگز نمیفهمد چرا از او عصبانی شدهاید!
?صدای خود را بلند نكنند
?تماس چشمی برقرار كنند
?بخوبی به حرفهای طرفشان گوش كنند
?اگر نكتهای را متوجه نشدند، درمورد آن محترمانه سوال کنند