➖بر سر رفت و آمد با خانواده‌های خود جنگ می‌کنند.
➖تمایل دارند یکدیگر را تغییر دهند.
➖انتظار دارند زندگی مانندداستان‌های عاشقانه کتاب‌ها باشد.
➖زندگی خود را با دیگران مقایسه می‌کنند.
➖عجله دارند رابطه‌شان بسرعت بهبود یابد و شبیه هم رفتار کنند.
➖در مشاجرات، تحت تاثیر احساسات قرار می‌گیرند و هیجانی برخورد می‌کنند.
➖در مورد مسائل ساده و پیش پا افتاده بحث می‌کنند.
➖به رابطه همسر خود با خانواده شان حسادت می‌کنند.
➖دلتنگ زندگی در خانواده خود می‌شوند.
➖مانند دوران تجرد رفتار می‌کنند و هنوز زندگی مشترک رانپذیرفته‌اند.
➖پس از مشاجره از عذرخواهی استفاده نمی‌کنند.
➖زمان کمی را کنار یکدیگر سپری می‌کنند.

چون گاهی مشکلات ناخودآگاه به همدیگه منتقل میشه
مثلا ممکنه با خودتون فکر کنین، نکنه شوهر منم همچین مشکلی رو داشته باشه؟
یا نکنه ما هم اینجوری بشیم؟
رفت و آمد با زوج های موفق و خوشبخت و واقعا عاشق تاثیرات خیلی مثبتی روی روابط دونفرتون میذاره.

مساله رفت و آمد نکردن نیست
مساله اینه که اگر ضرورتی نداره پای صحبت این و اونی که مشکل دارن نشینیم. گاهی خودتونو بکشین بیرون از درد و دل های پر از درد دیگران.
گوش شنوا بودن خوبه ولی وقتی خود آدم آسیب ببینه و بدبین بشه اصلا ضرورتی نداره.

در رفت و آمد با اینجور افراد اگر فامیل هستند، حد تعادل رو رعایت کنید اگر غریبه تر هستند که بیشتر سخت بگیرید.
در عوض تا میتونید برین سمت زوج‌های شاد و خوشبخت و خوش سلیقه و هم جهت با خودتون و همسرتون…

دکتر انوشه

درونتان خلا عمیقی است و دائم به دنبال عشق و احترام می گردید.
ضعف خود پنداره دارید.
خود کم بینی دارید.
در واقع شما خودتان را دوست ندارید.
بیشتر دهنده هستید تا گیرنده.
به نظر دیگران اهمیت می دهید.
منبع احساس ارزشمندی شما بیرونی است.

امام على عليه السلام:

ای مردم، خودتان ادب کردن خویش را برعهده گیرید، و نفس را از عادت های هلاکت بار بازگردانید

قسمتی از حکمت 359 نهج البلاغه

پایان سال و وقت حساب و کتاب شد
پیشانی ام به محضرتان خیس آب شد

هر روز با گناه دلت را شکسته ام
بین من و تو این همه عصیان حجاب شد

گفتند پای نامۀ ما گریه می کنی
حال شما ز دیدن نامه خراب شد

با این وجود تا که گره خورد کار من
یا صاحب الزمانِ دلم مستجاب شد

این عمر بی وفا و تو هم دیر کرده ای
آوای اَلرحیل به جانم عذاب شد

ما را بخر عزیز دل شاه کربلا
جان کسی که صورتش از خون خضاب شد

نازم به بانویی که به معراج قتلگاه
در پاسخش نوای الیّ خطاب شد

گودال فوق عرش و تجلی رب آن
در پاره حنجر پسر بوتراب شد

عمری ست روضه خواندم و باور نمی کنم
زینب چگونه وارد بزم شراب شد