مشكل اينجاست كه ما نه براى خودمان بلكه براى آدمهاى اطرافمان زندگى ميكنيم !؛
لباسى ميپوشيم كه مردم خوششان بياد ..
عطرى ميزنيم كه مردم لذت ببرند …
رشته اى درس ميخوانيم كه كلاس داشته باشد …
با كسى ازدواج ميكنيم كه دهانِ مردم را ببنديم …
بچه دار ميشويم كه برايمان حرف در نياورند …
و اين داستان تا آخرِ عمر ادامه دارد !
ما اگر كارى براى دلِ مان ميكرديم وضعِ مان اين نبود،همين
بچه ها را خیلی نهی نکنید
چون فطرتشان خراب می شود
[میرزا اسماعیل دولابی]
اریک برن می گوید: نخاع بی نوازش خشک می شود. نوازش ها می توانند تماس بدنی، تحسین، و….باشند.
نوازش های مثبتی مثل لبخند زدن، گوش دادن، گرفتن دست ها، یا گفتن جمله دوستت دارم، در طرف مقابل احساس خوب بودن ایجاد می کنند. به این نوازش ها ” کرک های گرم” نیز می گویند.
نوازش های منفی، بجا آوردن های دردناکی مثل زخم زبان زدن، تحقیر کردن، سیلی زدن، توهین کردن، یا جملاتی چون از تو متنفرم هستند. به این نوازش ها، ” خارهای سرد” می گویند. نوازش منفی در طرف مقابل احساس غیر خوب بودن ایجاد می کند. با این حال حتی این نوازش های نا خوشایند هم می توانند جلوی خشک شدن نخاع را بگیرند. به همین دلیل آدم ها نوازش منفی را به نوازش نشدن ترجیح می دهند.
[کتاب تحلیل رفتار متقابل]