بارها از نحوهی عزاداری برای سیدالشهداء سؤال میشد که چگونه باید عزاداری کنیم؟!
? فقیه مقدس، میرزای تبریزی، در حالی که اشک میریخت، میفرمود: امام حسین (علیهالسلام) هر آنچه را که داشت، در راه خدا فدا کرد و با فداکاری خود، دین را زنده نگه داشت.
و با اهدای خون خود از زحمات رسول اکرم و صدیقهی شهیده و امیرالمؤمنین، علی بن ابیطالب و امام حسن مجتبی (علیهمالسلام) دفاع کرد و از هیچ چیز در راه خدا دریغ ننمود!
حتی از اهل و عیال خود گذشت، حال وظیفه ماست که هر آنچه در توان داریم برای عزاداری سیدالشهداء (علیهالسلام) به کار گیریم تا این واقعه تا ابد انشاءالله زنده نگه داشته شود.
هر کس بخواهد در آخرت خشنود باشد و حسرت نخورد، باید به معنای واقعی حسینی باشد و در ایام وفیات اهل بیت (علیهمالسلام) در مجالس حزن شرکت کند…
و هر آنچه در توان دارد کمک کند که ان شاء الله تمامی اعمال در پروندهی او ثبت خواهد شد.
هر کاری که برای امام حسین (علیهالسلام) انجام بدهید، حتی اشک ریختن بینهایت ثواب دارد و تلاش کنید که در مجالس ابیعبدالله با سوز دل گریه کنید…
چنانچه امام صادق (علیهالسلام) فرمود: لِکلِّ شَیء ثَوَابٌ إِلاَّ الدَّمْعَةَ فِینَا…
برای هر عملی، ثوابی معین است، مگر اشکی که برای ما میریزد (چرا که ثوابش بسیار فراتر از تعیین به حد خاصی است)
? منبع: سیره عالمانه و پندهای حکیمانه آیتالله میرزا جواد تبریزی، ص ۱۱۴.
?متن شبهه:
مجری شبکه وهابی کلمه: اين سياه_پوشي ها و پرچم ها و لباس ها و سياه پوش كردن تكايا بدعت است و از زمان معز الدوله در سال 352 هجري آغاز شد
و در رحلت رسول خدا و امام علي و امام حسين، كسي به هيچ وجه لباس #سياه نپوشيد.
? پاسخ شبهه:
?از منابع خودشان پاسخ میدهیم
البته در بسیاری از کانالها #روشنفکران_وطنی خودمان، همین حرفهای وهابیون را تکرار میکنند.
1⃣اسناد روایی
جناب آقاي زمخشري، اديب و مفسر مشهور قرن پنجم و ششم هجري مي نويسد:
بكت بنت أم سلمة علي حمزة رضي الله عنهما ثلاثة أيام و تسلبت.
دختر ام سلمه 3 روز براي حمزه (ع) گريه كرد و لباس سياه پوشيد.
?الفايق في غريب الحديث للزمخشري، ج2، ص154
2⃣معناي تَسَلَّبَتْ چيست؟ تمام بزرگان أهل سنت و لغت نويسان و ادباء، اين كلمه را معنا كرده اند به «جامه سياه بر تن كردن».
?در همين كتاب در ماده سَلَبَ آمده است: خرقة سوداء كانت تغطي رأسها بها. لباس سياهي است كه بر سر مي انداختند.
الفايق في غريب الحديث للزمخشري، ج2، ص154
3⃣آقاي زبيدي در كتاب تاج العروس كه از كتاب هاي معتبر و مشهور لغت در ميان أهل سنت است، درجلد 2، صفحه 83 وقتي به ماده سَلَبَ مي رسد ، مي گويد مراد از تَسَلَّبَتْ
4⃣يعني: ثوب أسود تغطي به المحد رأسها. پارچه سياه بر روي سر انداختن.
وقتي جعفر طيار (ع) شهيد شد، :
لما أصيب جعفر قال رسول الله (ص) لأسماء: تسلبي ثلاثا.
وقتي جعفر شهيد شد، پيامبر (ص) به أسماء بنت عميس (همسر جعفر طيار) گفت: 3 شبانه روز لباس سياه بپوش.
جامع البيان لإبن جرير الطبري، ج2، ص697 ـ البداية و النهاية لإبن كثير، ج4، ص288 ـ السيرة النبوية لإبن كثير، ج3، ص477 ـ نيل الأوطار للشوكاني، ج7، ص97 ـ فتح الباري في شرح صحيح البخاري لإبن حجر العسقلاني، ج9، ص429
5⃣ايشان كه مي گويد: «كسي در عزاي پيامبر (صلي الله عليه و سلم)، لباس سياه نپوشيد»، بداند كه آقاي حسان بن ثابت انصاري كه از شعراي بنام عصر نبي مكرم (ص) بود، در ديوان خود، صفحه 67 كه با شرح و مقدمه عبدا محنا است، مي گويد:
همچون زنان راهبه و كشيش هاي تارك دنيا، جامه هاي تيره و كبود بر تن كرده اند.
مسوح، جمع مسح است و معمولا از موي بز آن را مي بافتند و تيره و سياه رنگ است و معمولا راهبه ها اين لباس تيره را بر تن مي كنند به نشانه اندوه بر مصيبت حضرت عيسي (ع).
6⃣اين كه اينها مي گويند سياه پوشي بدعت است و كسي در عزاي گذشتگان و در عزاي پيامبر اكرم (ص) لباس سياه بر تن نكرده است، به اين آدرس هايي كه ما داديم مراجعه كنند.
7⃣ و این اظهار نظر مجری شبکه وهابی نشانگر عمق کینه آنها نسبت به اهل البیت(ع) است در حالیکه بسیاری از اهل سنت دارای محبت عمیق به اهل البیت و بخصوص سیدالشهدا ( ع )هستند.
رهبرانقلاب، امروز در ديدار اعضای مجلس خبرگان:
ماه محرم، ماه امام حسین علیهالسلام و ماه همه ارزشهای متبلور در وجود مقدس آن حضرت همچون جهاد، شهادت، اخلاص، وفا، گذشت، اهتمام به حفظ دین خدا و ایستادگی در مقابل قدرتهای معارض دین است.
حادثه #عاشورا در طول زمان زندهتر شده و گرامیداشت این حماسه عظیم، هر سال نسبت به قبل، پرشورتر و گستردهتر است که همین موضوع دربردارنده پیام و معنای خاصی است و به فضل الهی این جریان به رهبری امام حسین (ع)، در دنیا پیش خواهد رفت. ۹۶/۶/۳۰
ماجرای سرودن “باز این چه شورش است” توسط محتشم کاشانی با عنایت امام علی و امام زمان (علیهما السلام)
گویند چون پسر محتشم درگذشت، مرثیه ای به جهت او گفت. شبی حضرت علی (علیه السلام) را در خواب دید. فرمود: «ای محتشم! از برای فرزند خود مرثیه گفتی، چرا برای قرة العین من نگفتی؟!» …«مرثیه به جهت فرزندم حسین بگو!» عرض کرد که فدایت شوم! چه بگویم؟! فرمودند که بگو:
“باز این چه شورش است که در خلق عالم است”
بیدار شد مصرع دیگر در خاطرش بود همان ساعت به یُمن توجّه امیرالمؤمنین(علیه السلام) شروع کرد، تا به این مصرع رسید:
“هست از ملال گر چه بری ذات ذوالجلال…"
مصرع دیگر به خاطرش نمی رسید… چند روز بر این بگذشت، شبی حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) را در خواب دید که فرمودند:
“او در دل است و هیچ دلی نیست بی ملال”
وقایع الایام، ص 64