گل‌ها همه با اذن تو برخاسته‌اند

از بهر ظهور تو خود آراسته‌اند

مردم همه در لحظه تحويل، بي ش

اوّل فرج تو از خدا خواسته‌اند

?تعجیل درفرج چهارده صلوات?

? اللّهُمَّ‌صَلِّ‌عَلي

? مُحَمَّدوَآلِ‌مُحَمَّد

? وَعَجِّل‌فَرَجَهُــم

.
اکنون به شوق حجت پنجم ز خود گمم
وآيينه دار طلعت خورشيد پنجمم

چون کشتی سپرده به توفان عنان خویش
ازموج موج جذبه ی تو در تلاطمم

از آفتاب بیشترم با ولای تو
آیینه ام، فروغ تو را در تجسمم

آری سلام بر تو اماما! که می پرد
از لب به یاد آن چه کشیدی تبسمم

طفل چهارساله و طوفان کربلا؟
حیران این تداعی ام و آن تالمم

پایان سال و وقت حساب و کتاب شد
پیشانی ام به محضرتان خیس آب شد

هر روز با گناه دلت را شکسته ام
بین من و تو این همه عصیان حجاب شد

گفتند پای نامۀ ما گریه می کنی
حال شما ز دیدن نامه خراب شد

با این وجود تا که گره خورد کار من
یا صاحب الزمانِ دلم مستجاب شد

این عمر بی وفا و تو هم دیر کرده ای
آوای اَلرحیل به جانم عذاب شد

ما را بخر عزیز دل شاه کربلا
جان کسی که صورتش از خون خضاب شد

نازم به بانویی که به معراج قتلگاه
در پاسخش نوای الیّ خطاب شد

گودال فوق عرش و تجلی رب آن
در پاره حنجر پسر بوتراب شد

عمری ست روضه خواندم و باور نمی کنم
زینب چگونه وارد بزم شراب شد

جمعه احوال عجيبي دارد
هر كس از عشق نصيبي دارد

در دلم حس غريبي جاري است
و جهان منتظر بيداري است

جمعه، با نام تو آغاز شود
يابن ياسين همه جا ساز شود

جمعه يعني غزل ناب حضور
جمعه ميعاد گه سبز حضور

جمعه هر ثانيه اش يكسال است
جمعه از دلهره مالامال است…

 ابر چشمان همه باراني است
عشق در مرحله پاياني است

كاش اين مرحله هم سر مي شد
چشم ناقابل ما تر مي شد…

ای مطلع تمام غزل‌های ناب شعر
همگام با طلیعه‌یِ صبحِ سحر بیا

درد است باشی و ز همه رخ نهان کنی
جان‌ها به لب رسیده دگر، زودتر بیا

#محسن_خانچی