کسانی که به وعدهی الهی سوءظن دارند، معلوم است که از وعدهی الهی سود نخواهند برد.
سوره 48. فتح آيه 7،6
وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّآنِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دَآئِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَآءَتْ مَصِيراً
ترجمه
و مردان و زنان منافق و مردان و زنان مشرك را كه به خداوند گمان بد دارند، (و مىگویند خداوند پیامبرش را یارى نخواهد كرد،) عذاب كند، بدى بر آنها احاطه كرده است، خداوند بر آنان غضب كرده و از رحمت خود دورشان ساخته و برایشان جهنّم را آماده كرده است كه بد سرانجامى است.
امام خامنه ای در دیدار مسئولان نظام و میهمانان کنفرانس وحدت اسلامی ۱۳۹۷/۰۹/۰۴
اگر چنانچه ما خودمان را اصلاح کنیم، به وعدهی الهی با چشم حُسنظن نگاه کنیم نه با سوءظن، پیروز خواهیم شد.
سوءظنّ به وعدهی الهی مال کفّار است؛ الظّانّینَ بِاللهِ ظَنَّ السَّوءِ عَلَیهِم دائِرَةُ السَّوءِ وَ غَضِبَ اللهُ عَلَیهِم وَ لَعَنَهُم؛ این کسانی که به وعدهی الهی سوءظن دارند، معلوم است که از وعدهی الهی سود نخواهند برد.
ملّت ایران حسنظنّ خود به وعدهی الهی را اثبات کرده است؛ ایستاده است.
تدوین : رجبعلی بازیاد
پیامبراکرم صلیاللهعلیهوآله:
أنا مُحَمَّدٌ، وأنا أحمَدُ، وأنا الماحي الَّذي يُمحى بيَ الكُفرُ، وأنا الحاشِرُ الَّذي يُحشَرُ النَّاسُ على عَقِبي، وأنا العاقِبُ وَالعاقِبُ الَّذي لَيسَ بَعدَهُ نَبِيٌّ.
من محمّد (ستوده شده در زمين) هستم. من، احمد (ستوده شده در آسمان) هستم. من، ماحى (از ميان برنده) هستم كه به واسطه من، كفرْ نابود مىشود. من حاشر هستم كه مردم به دنبال من محشور [جمع] مىشوند. من «عاقب» هستم و عاقب، كسى است كه بعد از او پيامبرى نباشد.
صحيح مسلم، ج۴، ص۱۸۲۸، ح۱۲۴
برگی از #تاریخ اسلام
پیامبر میان مسلمانان عقد اخوت ایجاد کرد
رهبرانقلاب:
یکی از کارهایی که پیامبر شاید در همان ماههای اولِ ورود به مدینه انجام دادند، ایجاد عقد اخوّت بین مسلمانها بود؛ یعنی مسلمانها را با هم #برادر کردند. اینکه میگوییم با هم برادر هستیم، در اسلام یک تعارف نیست؛ یعنی حقیقتاً مسلمین نسبت به یکدیگر، دارای حق برادری هستند و نسبت به هم طلبکارند؛ همچنان که برادران نسبت به هم، مدیون یکدیگر هستند و باید نسبت به هم، حقوق متقابلی را عمل کنند. پیامبر، این را عملی کرد.
او، مسلمانها را دو به دو با هم برادر کرد و طبقات و خانوادههای اینها و اشرفیگرىِ اشراف مدینه و قریش را رعایت نکرد. غلام سیاهی را با یک شخص بزرگ و آزادشدهیی را با یک آقازادهی معروف بنیهاشم یا قریش برادر کرد. بههرحال این برادری ابعاد مختلفی داشت که یکی از مهمترین ابعاد آن، همین بود که #مسلمانها نسبت به هم احساس #برادری بکنند. ۱۳۶۸/۰۷/۲۸
?– دراثاث کشی خانه در یک مسافرت و اردو یا در موقعی که در منزل یک کار جدی و پرحجم مثل مهمانی هست، گاهی بحث هایی بین اعضاء خانواده می شود که ممکن است تند باشد، فشار کار هم بر این تندی می افزاید.
⚜امام حسین (ع) خانواده را به یکی از سخت ترین اردوها و میدان ها آوردند، نه تامین جانی هست نه آب و غذای درستی پیدا می شود، ولی همه تسلیم اند، خواهر و برادر و فرزندان و همسر، هیچ کس اعتراض ندارد، هر یکی می خواهد جانش را فدای دیگری کند.
?این در حالی است که ابوحنیفه در جنگ صفین به پدر خود(امام علی علیه السلام) انتقاد دارد، ولی در کربلا، فرزندان بقدری مؤدب و توجیه اند که هیچ مورد بحث و انتقاد و تردیدی نسبت به اقدام پدر از آنها در تاریخ ثبت نشده.
⚜نه تنها تردید و بحثی ندارند بلکه یکی می گوید اگر ما بر حقیم دیگر باکی از شهادت نداریم ، دیگری می گوید مرگ در راه خدا برای من از عسل شیرین تر است. به فرزندان مسلم بن عقیل می گویند لااقل شما که پدرتان شهید شده بروید تا بیشتر خانواده شما داغدار نشود ، آنها به امام می گویند ما در کنار شما مى مانیم و جان خویش را فداى شما مى کنیم!
?این همان اکسیری است که باید الگو قرار گیرد ، دین آمده تا زندگی را برای خانواده، مانند عسل شیرین کند. یک خانواده متحد و هماهنگ بوجود آورد که هر یک حاضر است جان را فدای دیگری کند! و این رابطه محبت آمیز و عاشقانه در هر شرایطی میسر است. خصوصا وقتی که در اوج تلاش و خدمت به خلق و اطاعت از دستور خداوند باشی.?
——?—–?——
[سوره البقرة (2): آيه 143]
وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ وَ يَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيداً (143)
و بدينسان ما شما را امّتى ميانه قرار داديم تا بر مردم گواه باشيد و پيامبر (نيز) بر شما گواه باشد
?امام خامنه ای در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۸۰/۰۹/۲۱
تشکیل دولت اسلامی، مرحلهی سوم است.بعد از این مرحله، مرحلهی تلألؤ و تشعشع نظام اسلامی است؛ یعنی مرحلهی ایجاد کشور اسلامی. اگر این مرحله به وجود آمد، آنوقت برای مسلمانهای عالم، الگو و اسوه میشویم: «لتکونوا شهداء علی النّاس». اگر توانستیم این مرحله را بهسلامت طی کنیم - که از همّت مردان و زنان مؤمن، این چیزها اصلاً بعید نیست - آنوقت مرحلهی بعدی، ایجاد دنیای اسلام است. ببینید؛ فرآیند تحقّق نظام اسلامی، همینطور قدم به قدم به نتایج نهایی خود نزدیک میشود. نمیشود توقّع داشت که من و شما خود را اصلاح نکنیم؛ اما دنیا را اصلاح کرده باشیم یا کشور، اسلامی شود؛ نه. ما باید به خود بپردازیم. پس یکی از چیزهایی که ما لازم داریم، استقامت و پایداری است. استقامت، یعنی مسیر و جهتگیری را گم نکنیم و مرتب خطاها را اصلاح کنیم و از اینکه به ما بگویند خطا کردهاید، بدمان نیاید.
تدوین : رجبعلی بازیاد