وقتی آنکس که دوستش داریم بیمار میشود میگوییم امتحان الهی است.

و هنگامی که بیمار میشود شخصی که دوستش نداریم میگوییم عقوبت الهی…!

وقتی آنکس که دوستش داریم دچار مصیبتی میشود میگوییم از بس که خوب بود.

و هنگامی که به مصیبتی دچار میشود شخصی که دوستش نداریم میگوییم از بس که ظالم بود…!

مراقب باشیم…!

قضا و قدر الهی را آن طور که پسندمان هست تقسیم نکنیم!

همه ی ما حامل عیوب زیادی هستیم و اگر لباسی از سوی خدا که نامش  سِتْر (پوشش) است نبود، گردنهای ما از شدّتِ خجالت خم میشد.

پس عیب جویی نکنیم در حالی که عیوب زیادی داریم

در باطن دل خود، در عمق جان خود، از من خوف و خشیت داشته باش! یعنی خوفِ واقعی، خوف عمیق از خدای متعال، نه خوف ظاهری و ظاهر قلب. اگر اینکار را کردی، نتیجه این است که من هم بواطنِ کار تو را حفظ می‌کنم، رعایت می‌کنم