​8 گروهی که در جهنم ماندگارند
1 - کافران: خداوند در آیه‌ی 39 سوره‌ی بقره می‌فرماید: “و کسانی که کافر شدند و آیات ما را تکذیب کردند اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند بود".

2-منافقان: خدا به مردان و زنان منافق و کافران وعده آتش جهنمی داده که در آن جاودان خواهند بود (سوره‌ی توبه آیه 68) 
 حال سوالی که مطرح می‌شود این است که منافقان چه کسانی هستند؟ 
خداوند در برخی آیات دیگر منافقان را این‌گونه معرفی می‌کند که: با زبان می‌گویند ایمان آوردیم اما قلبا با شیطان هستند و مؤمنان را مسخره می‌کنند و مردم را به بدی امر می‌کنند و از خوبی باز می‌دارند.

3- قاتلان: هر کس مو منی را به عمد بکشد مجازات او جهنم است که در آن جاودان خواهد بود و خشم و لعنت خدا بر اوست و عذاب شدیدی برای او مهیاست (سوره‌ی نساء آیه ی 93)

 4- زنا کاران: گناهی که متأسفانه در زمان ما رایج شده و زشتی این گناه از بین رفته.
 خداوند در آیه 68 و 69 سوره فرقان در ادامه بیان ویژگی‌های مؤمنان می‌فرماید: “و هرگز زنا نمی‌کنند که هر کس چنین کند کیفر گناهش را خواهد دید عذابش در روز قیامت مضاعف می‌شود و با ذلت و خاری در جهنم جاودان خواهد ماند".

5- مرتد شدن: و هر کس از شما که از دین خود برگردد و کافر از دنیا برود تمام اعمالش در دنیا و آخرت از بین رفته است. چنین افرادی اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند بود (سوره بقره آیه 217).

6 - ربا خواران: و اگر کسی اندرزی از جانب پروردگارش به او رسد و از رباخواری دست بردارد خدا از گذشته او درگذرد و کار او به (عفو) خدا واگذار می‌شود و کسانی که دست نکشند اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند بود (آیه 275 سوره بقره). 

7- همدستان و همکاران دشمنان اسلام: خداوند در آیه 80 سوره مائده می‌فرماید: “
بسیاری از آن‌ها را خواهی دید که کافران را دوست و تکیه گاه خود قرار می‌دهند. ذخیره‌ای که برای خود پیش می‌فرستند غضب خداست و آن بسیار بد ذخیره ایست و آن‌ها در عذاب جاودان خواهند بود".

8- کسی که گناهش به او احاطه پیدا کند: آری هر کس کار زشتی انجام دهد و کردار بدش به او احاطه پیدا کند، چنین افرادی اهل جهنمند و در آن جاودان خواهند شد (سوره بقره آیه 81)

اما این که گناه کسی بر او احاطه پیدا کند یعنی چه؟ در تفسیر این آیه (در کتاب تفسیر نمونه) آمده که: 
گناهان کوچک و بزرگ در آغاز یک عمل است سپس تبدیل به حالت می‌شود و با ادامه و اصرار شکل ملکه به خود می‌گیرد و هنگامی که به اوج شدت خود برسد تمام وجود انسان را به رنگ گناه در می‌آورد
و عین وجود انسان می‌شود در این هنگام هیچ پند موعظه و راهنمایی راهنمایان در وجود او اثر نخواهد کرد و در حقیقت با دست خود (گناه را) قلب ماهیت خویش کرده است.

​رسول خـــدا صلےالله علیه وآله :
یا علی هفت چیز اگر در کسی باشد

 حقیقت ایمان را درک کرده و تمام درهای

 بهشت برویش باز می شود :
۱ : کسی که وضویش را به صورت کامل بگیرد؛

۲ : نمازش را با رعایت تمام آداب و احکام

     نیکو به جا آورد؛

۳ : کسی که وجوهات و زکات مالش را بپردازد؛

۴ : خشم و غضب خود را نگهدارد؛

۵ : زبانش را از حرام حفظ نماید؛

۶ : برای گناهانی که انجام داده شبانه روز

    طلب استغفارو بخشش کند؛

۷ : خیر خواه اهل بیت من باشد .    
روضه بحار جلد۱،صفحه۵۷
 

​امام حسن مجتبی (ع):

‌

نه پاكدامنى، روزى را از انسان دور مى كند و نه حرص، روزى زياد مى آورد  چون روزى قسمت شده است و حرص زدن باعث مبتلا شدن به گناهان مى شود. 

‌

(تحف العقول، ص ۲۳۴)

علي عليه السلام مي‏فرمايد: ببينيد به چه سرعتي روزها در ماهها و ماهها در سالها و سالها در عمر مي‏گردد. اين سالها و ماهها و هفته‏ ها و روزها قطعاتي است كه از عمر ما جدا مي‏شود و معدوم مي‏گردد و قابل وصل و برگشت‏ نيست، همان عمري كه در لحظات آخر كه مرگ ما فرا مي‏رسد حاضريم تمام‏ دارايي خود را بدهيم و يك سال ديگر بلكه يك روز و يك ساعت ديگر اين‏ دنيا را ببينيم و در آن يك روز و يك ساعت، فرصت از دست رفته را به‏ دست آوريم و مافات را جبران كنيم.
 در قرآن كريم حال مردمان تفريط كار و عمر ضايع كن را بعد از مرگ چنين‏ بيان مي‏كند كه آنها با التماس مي‏گويند: خدايا ما را برگردان به دنيا تا به عمل صالح، گذشته از دست رفته را جبران كنيم. جواب مي‏رسد: ديگر اين راه برگشت ندارد.

 منبع حکمتهاواندرزها  شهید مطهری (ره)

​ﺍﺯ شخصی ﭘﺮﺳﯿﺪﻧﺪ : ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺮﺍﻗﺒﻪ ﻭ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ، چه به دست ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺍﯼ؟

ﺟﻮﺍﺏ ﺩﺍﺩ : ﻫﻴــﭻ …! ﺍما ، ﺑﻌﻀﯽ چیزﻫﺎ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍﺩﻩ ﺍﻡ ؛ ﺧﺸﻢ ، ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻭ ﺍﺿﻄﺮﺍﺏ ، ﺍﻓﺴﺮﺩﮔﯽ ، ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻋﺪﻡ ﺍﻣﻨﯿﺖ ﻭ ﺗﺮﺱ ﺍﺯ ﭘﯿﺮﯼ ﻭ ﻣﺮﮒ …

 ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﺑـه دﺳﺖ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺣﺎلماﻥ ﺧﻮﺏ می شوﺩ ؛ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺩﺍدن ها ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺁﺳﻮﺩﻩ و راحت مان می کند …