سوال

اهدای عضو چه حکمی دارد؟

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ
دفتر حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مدظله العالی):

اگر استفاده از اعضاى بدن بیماران مذکور براى معالجه بیماران دیگر، باعث تسریع در مرگ و قطع حیات آنان شود جایز نیست، در غیر این صورت اگر عمل مزبور با اذن قبلى وى صورت بگیرد و یا نجات نفس محترمى متوقف بر آن عضو مورد نیاز باشد، اشکال ندارد.
دفتر حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مدظله العالی):

قطع اعضا میت مسلمان جایز نیست و مستلزم دیه است و دفن آن در صورت قطع واجب است مگر این که حیات مسلمانى بر آن متوقف باشد که در این صورت جایز است ولى دیه واجب است. و اگر خودش وصیت کرده باشد دیه ساقط است ولى اگر حیات مسلمانى متوقف نباشد و وصیت کرده باشد عمل به آن مورد اشکال است.
حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی (مد ظله العالی):

اهدای عضو در غیر فرض ضرورت جایز نیست.
 دفتر حضرت آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مدظله العالی):

به نظر اینجانب برداشتن عضو مسلمانی که هنوز فوت نکرده و لو مرگ مغزی او مسلم باشد، جایز نیست.
دفتر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (مدظله العالی):

در صورت نیاز و ضرورت، با رضایت بستگان و با رعایت شرایط اشکالی ندارد.
▫️حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی (مد ظله العالی):

در صورت وصیت میت مانعی ندارد و در غیر این‌صورت باید با صلاحدید حاکم شرع (ولی فقیه) باشد.
حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی (مد ظله العالی):

تشریح بدن مسلمان مرده جایز نیست و بر تشریح کننده، دیه جنین مسلمان ـ به تفصیلى که در کتاب دیات مذکور است- لازم مى‌شود.

تشریح بدن کافر غیر ذمّى مرده جایز است و جواز تشریح بدن ذمّى و عدم ثبوت دیه جنین ذمّى در تشریح آن محلّ اشکال است، مگر آن که در آیین آنها جایز باشد که در این صورت مانعى ندارد و اگر مرده‌اى، مسلمان بودن یا ذمّى بودن او مشکوک باشد، تشریح بدن او جایز است.

اگر زنده ماندن مسلمان، متوقف بر تشریح بدن مرده‌اى شود و تشریح بدن غیر مسلمان و یا مشکوک الاسلام ممکن نباشد و راه دیگرى براى زنده نگه داشتن آن مسلمان نباشد، در این صورت جایز است که بدن مسلمان مرده را تشریح کنند و دیه جنین مسلمان ـ به تفصیلى که در باب دیات ذکر شده است ـ بر تشریح کننده لازم مى‌شود.

بریدن عضوى از اعضاى بدن مسلمان مرده ـ مانند چشم و غیر آن ـ به منظور پیوند زدن آن به بدن شخص زنده جایز نیست، و قطع کننده باید دیه آن عضو را که دیه اعضاى جنین مسلمان است بپردازد، ولى چنانچه زنده ماندن مسلمان متوقف باشد بر این که عضو بدن مسلمان مرده‌اى را ببُرند و به او پیوند زنند، بریدن آن عضو جایز است، ولى قطع کننده باید دیه آن را بپردازد و پس از پیوند، که جزء بدن زنده گشت، احکام بدن زنده بر آن جارى است.

اگر کسى در حال حیات خود وصیّت کند که پس از مردن او عضوى از اعضاى او را قطع کنند و به دیگرى پیوند زنند، صحّت این وصیّت محلّ اشکال است.

اگر شخصى راضى شود که در حال حیات خود عضوى از اعضاى او را بریده و به دیگرى پیوند زنند، چنانچه آن عضو از اعضاى رئیسه باشد که بریدن آن صدمه‌اى به حیات او مى‌زند‌، و یا نقص و عیبى در او ایجاد مى‌کند، بریدن آن عضو جایز نیست‌. و اگر با بریدن آن عضو ضرر و عیبى بر او وارد نمى‌شود ـ مانند بریدن مقدارى از پوست و یا گوشت ران که جاى آن روییده مى‌شود ـ بریدن آن عضو با رضایت او جایز است، و مى‌تواند براى رفع ید از آن عضو مبلغى دریافت کند.

حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته):

اهدای عضو پس ازمرگ یا در جایی که ضرر قابل توجه عقلایی برای اهدا کننده نداشته باشد یا نجات جان کسی به آن بستگی داشته باشد اشکالی ندارد.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منبع: استفتا از دفاتر آیات عظام: خامنه‌ای، سیستانی، شبیری زنجانی، صافی گلپایگانی، مکارم شیرازی، وحید خراسانی و نوری همدانی (مد ظلهم العالی)، توسط سایت اسلام کوئست
————————————-

سوال

موسیقی غمگین که در مجالس عیش و نوش کاربرد ندارد حلال است؟ و آیا تشخیص خود فرد مبنی بر اینکه یک نوع موسیقی مناسب لهو و لعب نمی باشد کافی است؟

 مکارم؛

ـــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ

آهنگهایى وجود دارد که در مجالس فساد نواخته مى شود، و در کنار آن غالباً هرزگى هاى دیگر وجود دارد. آهنگهایى که گاهى از آن به موسیقى مبتذل، و گاه فسادانگیز، و گاه مطرب، تعبیر مى شود. این آهنگها هر جا، و با هر محتوایى باشد، حرام است; ولى آهنگهاى دیگرى هست که چنین نیست. مانند آهنگهاى معروفى که اشعار مختلف مذهبى، مرثیه ها و موزیکهاى نظامى و ورزشى با آن نواخته مى شود، اینها حرام نیست; چرا که در تعریف قسم اوّل نمى گنجد. البتّه مصادیق مشکوکى هم وجود دارد که به درستى شناخته نمى شود، که آیا از قسم اوّل است، یا از قسم دوّم؟ و نظر به این که در شبهات تحریمیّه مصداقیّه اصل بر برائت مى باشد، در مصادیق مشکوک برائت جارى مى شود.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منبع: مرکز ملی پاسخگویی به سئوالات دینی

سوال

شخصی که مشروب خورده باشه قبل از 40 روز آیا میتونه قضای روزه ی واجب رو ادا کنه؟

آیت الله خامنه ای

ـــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ

شراب از نجاسات است و شراب خواري از گناهان بزرگ است ، امابراي نماز و روزه مشكلي نداريد. اين تصور که شراب خوار تا چهل روز نماز ندارد و يا نماز خواندن هيچ ‌فايده‌اي ندارد، صحيح نيست، بلکه آنچه در روايات آمده، اين است که تا چهل روز نماز شراب خوار مورد قبول الهي قرار نمي‌گيرد . بين نماز صحيح و نمازمورد قبول خداوند فرق است. البته باید قبل از نماز بدن و لباس آلوده به شراب را آبکشی کنید

منبع: مرکزملی پاسخگویی به سوالات شرعی

 امام باقر (ع) فرمودند:
لبخند آدمى به روى برادر مؤمنش، حسنه است.
 مشکاه الانوار ص 316
 

سوال

هرگاه مالی به دست انسان برسد از راه هدیه یا هبه (كه همان بخشش است) یا از راه جایزه مثل جوائز بانكی یا حتی مثل صدقه و نذری كه برایمان بكنند آیا به آن خمس تعلق می گیرد؟

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پاسخ

نظر مراجع عظام تقلید در این رابطه مختلف است و نظرات در این رابطه به سه شكل می باشد:
نظر اول:

به هدیه و هبه و جایزه و امثال آن به طور مطلق خمس تعلق می گیرد به این معنی كه این جایزه یا هدیه به هر شكل و اندازه كه باشد، در صورتی كه از مخارج سالش زیاد بیاید، مشمول خمس خواهد بود.
مراجعی كه این نظریه را قبول دارند عبارتند از آیات عظام: بهجت(ره) و مكارم شیرازی و فاضل لنکرانی(ره)، اراكی(ره)، خوئی(ره)، سیستانی، صافی ، گلپایگانی و سبحانی.
نكته:

البته از بین مراجع فوق آیات عظام مكارم شیرازی و بهجت ره و فاضل لنکرانی ره بنا بر احتیاط واجب، خمس آن را واجب می دانند و بقیه بر حسب فتوی پس مقلدین آنها می توانند به مراجعی كه به نظریه سوم قائل هستند مراجعه كنند.
نظر دوم:

در صورتی به هبه و هدیه و امثال آن خمس تعلق می گیرد كه آن هدیه چیز كم و كوچكی محسوب نشود و اگر چیز كم ارزشی محسوب شود به آن خمس تعلق نمی گیرد.
كسانی كه این نظریه را قبول دارند عبارتند از آیات عظام تبریزی(ره)، وحید خراسانی و زنجانی البته با این تفاوت كه آیة الله زنجانی در چیزهای كم ارزش هم بنا بر احتیاط خمس را لازم می دانند ولی مقلدین ایشان می توانند فقط در این زمینه به قائلین به نظریه بعدی مراجعه نمایند.

و همچنین آیة الله مكارم شیرازی در حاشیه خود بر كتاب عروةالوثقی همین نظریه را قائلند .
نظر سوم:

به هدیه و امثال آن خمس تعلق نمی گیرد اگرچه كه چیز با ارزشی محسوب شود و از مخارج سال زیاد بیاید البته احتیاط مستحب آن است كه در صورتی كه از مخارج سال زیاد بیاید خمس آن پرداخت شود .
قائلین به این نظریه عبارتند از حضرت امام(ره) و مقام معظم رهبری دام ظله وغالب فقهای قدیم

منبع: بخش احکام تبیان