امام صادق عليه السلام: ما مِن يَومِ نَيروزٍ إلاّ و نَحنُ نَتَوقَّعُ فِيهِ الفَرَجَ لأِنَّهُ مِن أيّامِنا و أيّامِ شِيعَتِنا؛
هيچ نوروزى نيست مگر آن كه ما در آن روز منتظر فرج [ظهور قائم آل محمّد صلي الله عليه و آله] هستيم؛ چرا كه نوروز از روزهاى ما و شيعيان ما است.
مستدرك الوسائل، ج 6، ص 352
امام صادق علیه السلام:
سِتَّةٌ تَلْحَقُ الْمُوْمِنَ بَعْدَ وَفَاتِهِ وَلَدٌ یَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ مُصْحَفٌ یُخَلِّفُهُ وَ غَرْسٌ یَغْرِسُهُ وَ قَلِیبٌ یَحْفِرُهُ وَ صَدَقَةٌ یُجْرِیهَا وَ سُنَّةٌ یُوْخَذُ بِهَا مِنْ بَعْدِهِ؛
شش چیز بعد از وفات مومن به او ملحق شده [و به او فایده می دهد]:
فرزندى كه برایش طلب آمرزش كند،
قرآنی كه او از خود به یادگار گذاشته و پس از مرگش خوانده مى شود،
درختى كه كاشته،
چاه آبى كه حفر نموده [و وقف كرده]،
صدقه جاریه اى كه از خود به جا گذارده است،
روش نیكوئى كه پس از مرگش مردم به آن عمل می كنند.
الكافی، ج 7، ص 57
امیرالمومنین حضرت علی (ع) :
چهار چيز برای چهار مقصد ديگر آفريده شده اند :
۱-مال برای خرج کردن در احتياجات زندگی نه برای نگهداری
۲-علم برای عمل کردن به آن نه جدال و کشمکش و بحث
۳- انسان برای بندگی و اطاعت از خدا نه خوشگذرانی و معصيت
۴- دنيا برای جمع آوری توشه آخرت نه غفلت از آخرت و آباد ساختن دنيا
منبع : نصايح صفحه 179
امام على(ع)فرمودند:
جاهِدوا فى سَبيلِ اللّهِ بَأَيديكُم فَإِن لَم تَقدِروا فَجاهِدوا بِأَلسِنَتِكُم فَإِن لَم تَقدِروا فَجاهِدوا بِقُلوبِكُم؛
در راه خدا با دستهاى خود جهاد كنيد، اگر نتوانستيد با زبانهاى خود و اگر باز هم نتوانستيد با قلب خود جهاد كنيد.
بحارالأنوار، ج۱۰۰، ص۴۹، ح۲۳.