بر اساس آموزه‌های دینی، سفارش و تشویق بر تولید نسل و ازدیاد جمعیت است، اما در شرایط خاص می‌توان با روشهایی از فرزندآوری خودداری کرد. در این زمینه روایاتی نیز وجود دارد که به برخی از آنها اشاره می‌شود:

1. «قُلْتُ لِأَبِی جَعْفَرٍ ع الرَّجُلُ تَکُونُ تَحْتَهُ الْحُرَّةُ أَ یَعْزِلُ عَنْهَا قَالَ ذَاکَ إِلَیْهِ إِنْ شَاءَ عَزَلَ وَ إِنْ شَاءَ لَمْ یَعْزِلْ»؛[1]

راوی می‌گوید به امام باقر(ع) گفتم؛ آیا مرد می‌تواند از بارداری همسرش جلوگیری کند، امام فرمود: این مسئله بستگی خودش دارد، خواست جلوگیری کند، نخواست نکند.

2. «عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: قُلْتُ لَهُ مَا تَقُولُ فِی الْعَزْلِ فَقَالَ کَانَ عَلِیٌّ ع لَا یَعْزِلُ وَ أَمَّا أَنَا فَأَعْزِل»؛‏[2]

روای می‌گوید به امام صادق(ع) گفتم نظر شما در مورد جلوگیری از بارداری چیست؟ آن‌حضرت فرمود علی(ع) این کار را نمی‌کرد، اما من گاه جلوگیری می‌کنم.

3. «عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: لَا بَأْسَ بِالْعَزْلِ عَنِ الْمَرْأَةِ الْحُرَّةِ إِنْ أَحَبَّ صَاحِبُهَا وَ إِنْ کَرِهَتْ لَیْسَ لَهَا مِنَ الْأَمْرِ شَیْ‏ءٌ»؛[3]

مرد می‌تواند از بارداری همسر دائمی خود جلوگیری کند، هرچند زن راضی نباشد.
در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که بهتر است جلوگیری از بارداری با هماهنگی زن و شوهر باشد، زیرا اگر زن با وجود عدم تمایل، باردار شود، در تربیت فرزندش کوشا نخواهد بود و اگر تمایل به بچه‌دار شدن داشت و شوهرش مانع شد، نوعی دلسردی از زندگی در او به وجود خواهد آمد.

[1]. فیض کاشانى، محمد محسن،‏ الوافی، ج ‏22، ص 754، اصفهان، کتابخانه امام أمیر المؤمنین على علیه السلام، چاپ اول، 1406.ق‏
[2]. شیخ حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج ‏20، ص 150، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، 1409ق.
[3]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج ‏5، ص 504، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.

منبع:http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa46439

صفحات: 1· 2