نابودی سلامت جسم و بدن

 دیوانگی و زوال عقل

 نابودی اخلاق و اجتماع (زنا و..)

دیده اید بچه ها با گریه کردن کار خود را پیش می برند.

تا گریه می کنند، پدرشان راضی می شود. با گریه کردن از بابا پول می گیرند. 
در خانه خدا هم باید گریه کنید. تا گریه نکنید، کار پیش نمی رود. همین که میل پیدا کردی که گریه کنی و اشکی بریزی، معلوم می شود که خدا میخواهد تو را بیامرزد. 
یکی از کارهای ما باید گریه باشد. شب ها طولانی است. از رختخوابتان بلند شوید. در گوشه اتاق بنشینید. کمی به حال خودتان گریه کنید.
شب ها به این فکر کنید که اگر در این حال بمیرم، دست خالی، چه خاکی بر سرمان بریزیم.
اگر وارد محشر شویم و به ما بگویند: هیچ عمل خوبی نداری، چه کنیم. 
در روایت آمده است که عده ای در روز قیامت در صحرای محشر پانصد سال گریه می کنند…

 هق و هق می گریند که چرا پرونده شان درست نیست و اعمالشان خوب نمی باشد. 
در این حال ملکی نزد آنها می آید و می گوید: «اگر یک ساعت در دنیا اینگونه گریه کرده بودی، گرفتار این پانصد سال گریه نمی گشتی! می خواستی در دنیا این گریه ها را بکنی.» 
خدایا، ما را گرفتار آن گریه ها نکن…

 از فرمایشات مرحوم  آیت الله مجتهدی

روزي هارون عباسي به بهلول گفت: ما در نظر گرفته ايم متكفل امر معاش تو باشيم تا تو آسوده خاطر نزد ما بيايي.
 بهلول گفت: اگر اين كار، اين سه عيب را نداشت من قبول مي كردم:
 اول اين كه ، تو نمي داني من به چه چيز نيازمندم تا آنچه را كه مي خواهم بدهي و به آنچه كه نمي خواهم مبتلايم نسازي. 
دوم اینکه ، نمي داني به چه مقدار نيازمندم تا به كم و زياد آن گرفتارم نكني. 
سوم ،اين كه نمي داني چه وقت نيازمندم تا از دير و زود دادنش، ناراحتم نسازي.
 تنها آن كسي كه مرا آفريده است مي داند كه من چه مي خواهم، چه قدر مي خواهم و چه وقت مي خواهم. 
ديگري را نرسيده است كه حق چنين ادعايي را به خود بدهد!!
 علاوه بر اين، وقتي كار بدي از من صادر شود تو قطع احسان مي كني.

????اما خالق من، آنچنان آقاست كه هرچه از من طغيان و عصيان مي بيند، دست از احسان خود برنمي دارد…
 ❗️حال آيا سزاست او را رها كنم و به در خانه تو بيايم؟! 
صفير هدايت 19، توبه، آيت الله ضياءآبادي