​

طلا باش 

تا اگر روزگار آبت کرد ، 

روز به روز 

طرحهای زیباتری از تو ساخته شود
سنگ نباش 

تا اگر زمانی خردت کرد

لگدکوب هر رهگذری بشوی…

​آیَتُ الله مُجْتَهِدےٖ تِهْرَانےٖ(ره):

امام ﻋَﻠــﯽ ﻋﻠﯿﻪ ﺍﻟﺴﻼﻡ  فرمودند: 
در حضور هفت گروه، ٧ کار را مخفی کن تا سعادتمند گردی:
۱-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻓﻘﯿﺮ، ﺩﻡ ﺍﺯ ﻣﺎلت ﻧﺰﻥ.
٢-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭ، ﺳﻼﻣﺘﯽﺍﺕ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺧﺶ ﻧﮑﺶ.
۳-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﻧﺎﺗﻮﺍﻥ، ﻗﺪﺭﺕﻧﻤﺎﯾﯽ ﻧﮑﻦ.
۴-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻏﺼﻪﺩﺍﺭ، ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ نکن.
۵-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ، ﺁﺯﺍﺩﯼﺍﺕ ﺭﺍ ﺟﻠﻮﻩﻧﻤﺎﯾﯽ نکن.
۶-ﺩﺭ ﺣﻀﻮﺭ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺑﯽﺑﭽﻪ، ﺍﺯ ﺑﭽﻪﻫﺎﯾﺖ ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻧﮑﻦ.
۷-ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﯾتیم، ﺍﺯ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﺕ ﻧﮕﻮ.

 ﺗﺤﻒ ﺍﻟﻌﻘﻮﻝ، ص 167

شیعه‌بودن، راه و مسیر است. در این راه، باید با تلاش علمی و عملی، حقیقت ولایت را بشناسیم و هر عملی را بر محور رضایت ولی انجام دهیم.

این‌جاست که می‌توانیم دل‌خوش باشیم که اهل نجات خواهیم بود؛ وگرنه اگر فقط ادعای محبت اهل بیت(علیهم‌السلام) را داشته باشیم و در همه کار بر اساس تشخیص خودمان رفتار کنیم، نه شیعه هستیم و نه اهل نجات.

در ایـن لحظـــــات آرام شب دست به دعـــا 

برمــیداریم و برای همـــه انــسانـها و خودمان

اینـــــگونه دعا مـــیکنیم ……
خداونــــدا ……!
آرامــــممان کن همــــان گونه که دریــــــا را…

پس از هـــــرطوفـــــــــانی آرام میـــکنی…

راهنمــــایمان باش که در این چـــــرخ و فلکــ

روزگـار بدجـــور سرگیجـــه گرفتــه‌ایم..

ایمــــانمان را قـــــــوی کن…

که تو را در تنهـــایی خود گم نکنیم…
خداونـــــــدا ……!
ما فــــراموش کـــاریم اگـر گــاهی…       

یا لحظـــــه ای فـــــراموشت میکـــنیم…       

تو هیـچ وقت فــراموشمان نکن…
خداونــــــدا …..!
رهـــایمان مکن حتی‌اگر همه رهـــایمان کردند.

خداونــــــدا ! نـــــعماتت را شکـــر گذاریم

و رضایــــمان به رضای تــوست

آمیـــن یارب العالمیــــــن

حدیثی از امام حسن عسگری علیه السلام
فى تفسير قوله تعالى «وَ قُولُوا لِلنّاسِ حُسنا» قالَ: قُولُوا لِلنّاسِ كُلِّهُم حُسنا مُؤمِنِهُم وَ مُخالِفِهُم، أمّا المؤمِنونَ فَيَبسُطُ لَهُم وَجهَهُ وَ أمّا المُخالِفونَ فَيُكَلِّمُهُم بِالمُداراةِ لاِجتِذابِهِم اِلىَ الايمانِ. فَاِنِ استَتَرَ مِن ذلِكَ بِكفِّ شُرورِهم عَن نَفسِهِ وَ عَن اِخوانِهِ المُؤمِنينَ
در تفسير آيه «با مردم به زبان خوش سخن بگوييد» فرمود: يعنى با همه مردم، چه مؤمن و چه مخالف، به زبان خوش سخن بگوييد. مؤمن، به هم مذهبان، روى خوش نشان مى دهد و با مخالفان، با مدارا سخن مى گويد تا به ايمان، جذب شوند و حتّى اگر نشدند، با اين رفتار، از بدى هاى آنان در حقّ خود و برادران مؤمنش، پيشگيرى كرده است.
مستدرك الوسائل و مستنبط المسایل، ج ۱۲