یک جرعه باشهید
هدف که مشخص باشد،
دشمن که شناسایی شده باشد
دیگر مشکلی نیست و باید هدف‌گیری کرد
یک روز با سلاح نظامی…
روز دیگر با سلاح فرهنگی….
شهید محمودرضا بیضایی
پیامبر (ص)
هر كس از شما در خوردن قسم جديتر است به جهنم نزديكتر است.
نهج الفصاحه ص 166
روزقیامت، مجرم و گنهکار دوست دارد، فرزند و همسر و برادر و قبیله اش و بلکه تمام مردم روی زمین را در برابرعذاب خودش فدا کند تا خودش را نجات دهد.
سوره معارج 11-۱۴
سوال : بنده چادرم نازک بود البته نه خیلی، ولی وقتی لباس آستین کوتاه میپوشم تقریبا از زیر چادرم پیداست ولی فکرنمیکردم بانبود نامحرم اشکال دارشته باشد. حالاچیکارکنم نمازهای سابقم را؟
پاسخ:
آیت الله خامنه ای: اگر با اعتقاد به صحت نمازتان بوده است نمازهای گذشته تان صحیح هستند.
آیت الله مکارم: چنانچه حجاب زير چادر، کامل باشد (پوشيده بودن بدن به جز گردي صورت و دست ها تا مچ) و لباس تنگ و چسبان نباشد نماز با چادر نازک صحيح است وگرنه اشکال دارد و بنابر احتیاط باید آنها رااعاده نماید.
آیت الله وحید: اگر در یادگیری مسأله کوتاهی کرده اید نمازی که به این کیفیّت خوانده اید باطل است و باید قضاء نمایید.
آیت الله شبیری: اگر پوشاندن بدن در نماز با آن چادر محقق نشده، باید نمازهایی که به این صورت خوانده اید را قضا کنید.
آیت الله فاضل: اگر چادر نازک و بدن نما باشد و زیر چادر لباس آستین کوتاه بپوشید و حجم دست از زیر چادر پیدا باشد نماز باطل است، لیکن اگر مسئله را نمی دانستید، نمازهایی که تاحالا به این صورت خوانده اید صحیح است، از حالا به بعد با پوشش کامل نماز بخوانید.
استفتا از سایت مراجع عظام
پاسخ
گاه تصوّر میشود که مفهوم غیبت[1] و همچنین روایاتى که درباره غیبت وارد شده ناظر به افراد زنده است و مردگان را شامل نمی‌شود، و غیبت کردن پشت سر مرده اشکالى ندارد، ولى این اشتباه بزرگى است؛ زیرا طبق روایات؛ احترام مرده مسلمان همچون احترام زنده او است.[2]
بلکه می‌توان گفت؛ غیبت مرده از جهاتى زشت‌تر و ناپسندتر است؛ زیرا زندگان ممکن است روزى غیبت را بشنوند و به دفاع از خود برخیزند، ولى مرده هرگز قادر به دفاع از خود نیست، به علاوه؛ شخص غیبت کننده ممکن است افراد زنده را ببیند و از آنها حلالیّت بطلبد ولى در مورد مردگان این مطلب هرگز صدق نمی‌کند.[3]
بنابر این، سخن گفتن به بدی، پشت سر مردگان، مورد تأیید اسلام نمی‌باشد و گناه است. وقتی ما در نماز میت با آن‌که شاید بدی‌هایی را هم از مرده بدانیم، می‌گوییم: «لا نعلم منه الا خیرا» (جز خیر از او نمی‌دانیم).[4] از این‌رو؛ سزاوار نیست بعد از این سخن در نماز میت، سر سخن از بدی‌های انسان مرده باز شود.
پی نوشتها:
[1]. ر. ک: «غیبت و استثنائات آن»، سؤال 3217.
[2]. «إِنَّ حُرْمَةَ الْمَیِّتِ کَحُرْمَةِ الْحَی»؛ کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق: غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، ج 7، ص 228، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
[3]. مکارم شیرازى، ناصر، اخلاق در قرآن، ج 3، ص 133، قم، مدرسه الامام على بن ابی‌طالب(ع)، چاپ اول، 1377ش.
[4]. ر. ک: «گواهی دادن به خیر و خوبی در تلقین میت»، سؤال 47580.
منبع: سایت اسلام کوئست
