یک جرعه باشهید
هدف که مشخص باشد،
دشمن که شناسایی شده باشد
دیگر مشکلی نیست و باید هدفگیری کرد
یک روز با سلاح نظامی…
روز دیگر با سلاح فرهنگی….
شهید محمودرضا بیضایی
انقلابیگری از مهمترین مفاهیمی است که از بیش از یک سال پیش، مورد تأکید ویژه رهبر معظم انقلاب بوده است. ایشان ابتدا از «هندسه انقلاب» سخن گفتند و اندکی بعد، از انقلاب به مثابه رودی روان و حقیقتی جاودان بحث کرده و شاخصههای انقلابیگری را تبیین کردند.با این حال، برخی در تفسیر این مفهوم مهم، آن را به بُعد یا مسائل خاصی محدود کردند، حال آنکه انقلابیگری یک مفهوم کلی است که حوزه اطلاق آن مطلق بوده و همه عرصهها و افعال را در برمیگیرد. به عبارتی، انقلابیگری مفهومی است که از همهگیری و شمولیت برخوردار بوده و به همان میزانی که در مبارزه با استکبار، حمایت از مظلومان و مستضعفان و… باید جلوهگر شود، باید در سبک زندگی و معاشرت، در محیط کار، در مصرف بیتالمال و… نیز معیار باشد. افزون بر این، برخی طیفهای داخلی با دوگانهسازی و دوقطبیآفرینیهای کاذب، مانند انقلابیگری عقلانیت و انقلابیگری معیشت، سعی کردند از این مفهوم اعتبارزدایی کرده و توجه بدان را مغایر با منافع مردم قلمداد کنند.
اما در این میان به نظر میرسد که مهمترین مشکل در حوزه انقلابیگری، به مثابه حقیقتی که ریشه در آرمانهای انقلاب اسلامی دارد و عامل قدرتی برای آن محسوب میشود، مشکل تبدیل و وارد کردن آن از حوزه دغدغهها، به حوزه اقدام و عمل است. مقصود اینکه با توجه به اهمیت اساسی اصل انقلابیگری، این مهم باید بیش از هر موضوع در حوزه اقدام و عمل خود را نشان دهد؛ یعنی مسئولان، مدیران، فرماندهان و متولیان امر در همه سطوح بیش از آنکه از ضرورت انقلابیگری بحث کنند، باید نهایت سعی خود را به کار بندند تا به شیوههای انقلابی عمل کنند. طبیعتاً باتوجه به انبوه مشکلات و مسائلی که در کشور وجود دارد، تنها با عزم و اراده انقلابی و عمل به شیوههای انقلابی و جهادی میتوان برای حل این مشکلات چارهاندیشی کرد.
اما با وجود ضرورت این موضوع، عمل انقلابی و جهادی همواره گرفتار برخی مسائل و حاشیههای دستوپا گیر بوده است که ضروری است هرچه سریعتر این موانع و حاشیهها برطرف شوند. از مهمترین این چالشها میتوان از چالشی با عنوان «مصلحت» نام برد؛ به این معنا که در بسیاری از حوزهها به بهانه مصلحت و به نام مصلحت، از عمل به شیوه انقلابی خودداری شده و انقلابیگری در حاشیه قرار میگیرد. حال آنکه، بزرگترین مصلحت کشور در وضعیت کنونی، همانا «انقلابیگری» است، به گونهای که رهبر معظم انقلاب آن را راهحل مشکلات کشور و مسئله اصلی دانستند. در واقع، بخشی از مشکلاتی که در برهه کنونی در کشور وجود دارد، به دلیل نادیدهگرفتن یا عبور از اصول انقلابیگری است، حال آنکه راهحل اصلی رفع همین مشکلات نیز جز انقلابیگری نیست.
به بیان دیگر، در مقابل تلاش طیفهای غربگرا در داخل کشور که معتقد به نگاه به بیرون و اتصال به مدارهای جهانی، برای حل مشکلات کشور هستند و از اینرو، اعتقادی به انقلابیگری ندارند، باید با نصبالعین قرار دادن و عمل به اصول و شیوههای انقلابی، کارآمدی و موفقیت این نگاه در حل مشکلات کشور را به طور عملی به اثبات رساند تا مشخص شود آنچه میتواند کشور را از وضعیت پیچیده کنونی خارج کند و در عین حل مشکلات، ماهیت انقلابی و استکبارستیزانه نظام و انقلاب را نیز حفظ کند، همانا عمل به شیوه انقلابی و جهادی است.
نکته مهم در بحث انقلابیگری نیز این است که آنگاه که از انقلابیگری بحث میشود، باید در عین استفاده از ابزارها و شیوههای صحیح و عقلانی، به شرایط موجود، پیامدها و نتایج کار نیز توجه شود. منظور این است که عمل انقلابی نباید به گونهای باشد که تکلیفگرای محض، آرمانگرای محض و نافی عقلانیت باشد؛ بلکه در انقلابیگری، عقلانیتی ارزشی، همراه با عمل به تکلیف و در عین حال توجه به تحقق اهداف و همچنین، آرمانگرایی واقعبینانه نهفته است و عملی که حاوی این ویژگیها نباشد، یا اینکه چنانچه به گونهای عمل شود که به این موارد توجه نشود، آن اقدام و عمل، مزین به خصیصه مهم انقلابیگری نخواهد بود.
نوشته شده توسط مصطفی قربانی/ سایت انقلابی بمانیم
تهمت گناهی که شیطان هم از آن بیزار است
تهمت و بهتان به اندازه اى زشت و زننده است كه حتى شیطان هم از انجام دهنده آن دو بیزارى مى جوید.
شیطان از رفتارهاى زشت و اعمال خلاف استقبال مى كند؛ ولى برخى از رفتارهاى ناروا آن قدر زشت و پلیدند كه شیطان هم آن ها را تأیید نمى كند.
تهمت آثار شومى هم براى تهمت زننده و هم براى تهمت زده شده به بار مى آورد كه مى توان آن ها را در دو عنوان ذیل جاى داد:
1 - پیامد تهمت بر بعد معنوى
روایتى از امام جعفر صادق(علیه السلام)در اینباره آمده است:
آن گاه كه مۆمن به برادر مومنش تهمت زند، ایمان در دل او ذوب مى شود؛ همان گونه كه نمك در آب ذوب مى شود.
2 - پیامد تهمت بر روابط انسانى
امام جعفر صادق (علیه السلام ) فرمود:
كسى كه برادر دینى اش را متهم كند وبه او تهمت بزند بینشان حرمتى وجود ندارد.
دین مبین اسلام ، آبرو و حرمت مومن را بزرگ تر از كعبه و حتى قرآن دانسته است.
امام جعفر صادق (علیه السلام ) در این زمینه مى فرماید:
اگر كسى سخنى را بر ضد مۆمنى نقل كند و قصدش از آن،زشت كردن چهره اوباشد و بخواهد او را از چشم مردم بیندازد، خداوند او را از محور دوستى خود خارج مى كند و تحت سرپرستى شیطان قرار مى دهد؛ ولى شیطان هم او را نمى پذیرد…
بعید است توفیق توبه پیدا كند
خداوند نسبت به گناه تهمت كوتاه نمیآید. هم در دنیا و هم در آخرت انتقام میگیرد.
بعضی مواقع بیان كردند با دعا این اثرات منفی از بین میرود!
امّا خداوند کریم برای تهمت بالصّراحه فرموده است: انتقام میگیرم و دعا اثر ندارد
بیانات آیت الله قرهی در خبرگزاری فارس
کتاب اخلاق الهى ، جلد چهارم ، آفات زبان استاد آیت الله مجتبى تهرانى (ره)
تفکر مانند قدم زدن است باید ببینی که در کجا و در چه هوایی قدم میزنی، و به سوی کدام هدف قدم برمیداری. بعضیها هنگام قدم زدن به سوی هیچ محبوبی نمیروند؛ فقط دور میزنند. بعضیها در گلستان قدم برمیدارند، ولی بعضیها در سنگلاخ راه میروند. برنامه قدم زدن تو در چه هوایی و به سوی کیست؟
استاد پناهیان
عباس آخوندی وزیر پرحاشیه و ناکارآمد دولت روحانی استیضاح نشد و در سمت وزارت راه و شهرسازی دولت یازدهم باقی ماند.
به نظرم این بهترین اتفاقی بود که می توانست رخ دهد چرا که در چند ماه پایانی دولت روحانی، صورت رای آوردن استیضاح آخوندی نیز هیچ اتفاق بهتری در تغییر مشی فعلی دولت بوجود نمی آمد و احتمالا فرد پرحاشیه تر و ناکارآمدتری به جا او معرفی می شد.
از طرف دیگر عملکرد ضعیف آخوندی برای مردم و افکار عمومی کاملا روشن است و استیضاح یا عدم استیضاح وی تاثیری در قضاوت مردم نسبت به عملکرد وی ایجاد نمی کرد، اما دستاورد بزرگ امروز این بود که مشخص شود مجلس دهم که بخشی از آن نتیجه ورود «لیست امید»است؛ آن قدر محافظه کار و سیاست باز است که در اوج مشکلات مردم اعم از بلاتکلیفی متقاضیان مسکن مهر تا کشته شدن صدها نفر در حوادث پی در پی جاده ای و قطار؛ تنها به خاطر حمایت سیاسی از دولت روحانی حاضر نیست یکی از ضعیف ترین وزرای وی را استیضاح کند.
امروز روز مهمی بود چون بخش دیگری از روند کسب «تجربه» مردم برای شناخت بهتر افراد و جریان های سیاسی؛ پیشرفت محسوسی کرد و همین انباشت تجربه هاست که به یکباره نتیجه انتخاب های مردم در انتخابات ها را غیرقابل پیش بینی می کند!
امیرحسین ثابتی
عباس آخوندی سال 92 از مجلس رای اعتماد گرفت. می دانید با چند رای موافق؟ 159 رای موافق
او سال 94 توسط نمایندگان مانند امروز برای استضاح به مجلس کشانده شد. اما استیضاح نشد‼️ نکته جالب استیضاح سال 94 این هست که 175 نفر موافق او بودند و مایل بودند که او ابقا شود. یعنی 16 نفر بیشتر نسبت به سال 92 از او حمایت کردند ‼️
اما امروز و در سال 95 این وزیر دوباره به صحن مجلس کشیده شد تا استیضاح شود نکته تاسف بار آنست که اینبار با 176 رای توانست در سمتش ابقا شود
همینکه امروز حسن روحانی نیامد به مجلس تا از وزیرش دفاع کند نشان دهنده این بود که کارها از قبل هماهنگ شده؛ یعنی اردشیر لاری جانی به حسن گفته حله. یعنی استیضاح یعنی کشک یعنی پشم
در نتیجه او توانسته در بخور بخورها شریک گرداند آنهایی را که باید….
چون داد عادلان به جهان در بقا نکرد
بیداد ظالمان شما نیز بگذرد
در مملکت چو غرش شیران گذشت و رفت
این عوعو سگان شما نیز بگذرد
آن کس که اسب داشت غبارش فرو نشست
گرد سم خران شما نیز بگذرد
این نوبت از کسان به شما ناکسان رسید
نوبت ز ناکسان شما نیز بگذرد
گرفته سده ازکانال من انقلابی ام