فاطمه کلابیه معروف به ام‌البنین (زادهٔ ۵ قمری، کوفه - درگذشته ۷۰ قمری)، همسر امام اول شیعیان، علی بن ابی طالب و دختر حزام بن خال است. پس از درگذشت فاطمه زهرا، علی با معرفی برادرش عقیل با فاطمه کلابیه ازدواج کرد.
او را بخاطر داشتن چهار پسر به نام‌های: عباس، عبدالله، جعفر و عثمان، ام‌البنین (مادر پسران) خواندند. هر چهار فرزند او در کربلا کشته شدند. ام البنین ۶۵ سال عمر کرد .

حضرت ام البنين(سلام الله علیها) (محدث، متوفى سال 70 ه) (فاطمه كلابيه)، دختر حزام، از زنان مؤمن، شجاع و فداكار بود.روايت است كه امير المؤمنين عليه السلام پس از شهادت حضرت زهرا عليه السلام به برادرش عقيل كه انساب عرب را خوب می ‏دانست و از احوال خانوادگى آنها آگاه بود فرمود : مى خواهم زنى برايم خواستگارى نمايى كه از خاندان شجاعت باشد تا فرزند شجاعى برايم به دنيا آورد.عقيل، فاطمه كلابيه (ام البنين) را به ايشان معرفى نمود و گفت: در بين عرب خاندانى شجاعتر از خانواده وى سراغ ندارم.اين مادر پسرانش عباس، جعفر، عبد الله و عثمان را چنان تربيت كرد كه همه شيفته برادر بزرگوارشان حضرت امام حسين عليه السلام بودند و در ركاب آن حضرت شهيد شدند.
حضرت ام البنين در واقعه كربلا حضور نداشت، هنگامى كه بشير به مدينه بازگشت و ام البنين را ملاقات كرد، خواست تا خبر شهادت فرزندانش را به وى دهد ام البنين گفت: رگ قلبم راپاره كردى بچه ‏هايم و آنچه زير آسمان است فداى ابا عبد الله عليه السلام، از حسين برايم بگو .

افراد عیب جو همانند مگس هستند که روی ناپاکی ها و آلودگی ها مےنشینند و دنبال کارهای زشت و عیب های مردم هستندو خوبی های آنان را نادیده مےگیرند
˝امــام صـادق (ع)˝
سفینةالبحار ج۲ ص۲۹۵

​هرروزغروب توي بقيع

مي شكنه بغض آسمون
ستاره ها داد مي زنن

ام البنين روضه نخوون
دیگر مرا ام البنین نخوانید

در کربلا دیگر پسر ندارم

سوره الأحزاب (33): آيه 60]

خشم مقدس از شاخصه های انقلابیگری است

[سوره الأحزاب (33): آيه 60]

لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ وَ الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لا يُجاوِرُونَكَ فِيها إِلاَّ قَلِيلاً (60)

اگر منافقان و كسانى كه در دل‏هايشان بيمارى است و آنان كه در مدينه شايعه پراكنى مى‏كنند (از كارشان) دست بر ندارند، حتماً تو را بر ضدّ آنان مى‏شورانيم، آن گاه جز مدّت كوتاهى نمى‏توانند در كنار تو در اين شهر بمانند.

نکته :

1-  «الْمُرْجِفُونَ» از «ارجاف»، به كسانى گفته مى‏شود كه با شايعه‏سازى، در جامعه‏ى اسلامى دلهره ايجاد مى‏كنند. كسانى كه به جبهه نمى‏رفتند، امّا در شهر شايعه مى‏كردند كه مسلمين شكست خوردند و كفّار پيروز شدند يا پيامبر اسلام شهيد شد، آنان با اين اقدام زشت سبب نگرانى مردم مى‏شدند.

2-  «لَنُغْرِيَنَّكَ» از «اغراء» به معناى چسباندن و كنايه از تسلّط همه جانبه است.

3-  با آن كه تندترين تهديدها در اين آيه آمده و جامعه‏ى اسلامى همواره بزرگ‏ترين ضربه‏ها را از شايعه سازان خورده است، امّا متأسفانه در كتب فقهى كمتر به اين موضوع «ارجاف»  توجّه شده .

پيام‏ها:

1-  دراين آيه به منافقان و بيماردلان  وتوطئه‏گرانى كه با جنگ نرم و شايعه‏سازى، ايجاد دلهره مى‏كنند  هشدار میدهد اگر از این کارشان دست برندارند با آنان برخورد كرده و آنها را قلع و قمع نماييد. «لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ … لَنُغْرِيَنَّكَ»

2-   مومن انقلابی قبل از برخورد با متخلّفان، اتمام حجّت می کند. «لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ … لَنُغْرِيَنَّكَ»  سعه‏ى صدر حدّ و اندازه دارد. «لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ الْمُنافِقُونَ» هميشه تساهل و تسامح جوابگو نيست.

3-  بيمار دلان در كنار منافقانند. «الْمُنافِقُونَ … الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ»

4-   قيام انقلابیون مومن، بر اساس انتقام يا هوس نيست، بلكه با اراده و فرمان خداست.«لَنُغْرِيَنَّكَ»

5-  جامعه انقلابی بايد در رهبر ذوب شود و يكى شوند. «لَنُغْرِيَنَّكَ» به جاى «لنغرينكم» امام و امت با هم شکست ناپذیر است

6-   اوّل كسى كه بايد در برابر به مخاطره اندازان امنيّت جامعه قيام كند، رهبر اسلامى است. «لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ»

7-   اسلام چنان به امنيّت جامعه اهميّت مى‏دهد كه فرمانِ اخراج كسانى را كه در ميان مردم دلهره ايجاد مى‏كنند، صادر نموده است. «لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لا يُجاوِرُونَكَ»

8-   دشمنان را بايد از شورش و اقدام انقلابى مسلمين ترساند. «لَنُغْرِيَنَّكَ بِهِمْ ثُمَّ لا يُجاوِرُونَكَ»