این‌همه آیات عذاب در قرآن برای چیست؟

#چگونه_مهربانی_خدا_را_باور_کنیم؟-

اولاً اینکه خدا ما را از عذابش می‌ترساند، علامت نامهربانی خدا نیست و این ترس، آزاردهنده‌ نیست، بلکه آرامش‌بخش و نرم‌کنندۀ دل است. نباید از این ترس فرار کنیم، واقعاً که ما را جهنم نمی‌برند؛ می‌گویند از جهنم بترس؛ ببین چقدر هولناک است! اگر ببینی، خودت را جمع می‌کنی، وقتی خودت را جمع کنی، بلافاصله در آغوش خدا قرار می‌گیری.

ثانیاً اینکه، خدا از خوف و انذار به‌عنوان یک عامل حرکت‌دهنده یا بازدارنده در وجود انسان استفاده می‌کند. فقط شوق و محبت نیست که انسان را به حرکت وادار می‌کند، خوف هم انسان را به حرکت وادار می‌کند. خوف حتی قبل از به‌دست آمدن شوق و محبت، می‌تواند انسان را وادار به حرکت کند یا او را از حرکت بازدارد.

ما تا عاشق خدا بشویم خیلی کار دارد، تا آن موقع چه‌کار کنیم؟ از خوف استفاده کنیم! آدم که نمی‌تواند به‌سادگی عاشق بشود، ولی به‌سادگی می‌تواند خائف بشود! آدم که نمی‌تواند به این سادگی به عالی‌ترین منافع خودش علاقه‌مند شود، ولی می‌تواند به این سادگی از ضررکردن بترسد؛ این زیاد رشد نمی‌خواهد!

مسجد امام صادق(ع)- ۹۷.۰۳.۱۲

در روایت داریم که : “هر کسی
مسیر دوستش را انتخاب می کند.”

پدر و مادری که #محبت نمی کند
نباید انتظار داشته باشد که فرزندش
در مسیر او قرار بگیرد.
[استاد عباسی]

تحقیقات نشان می دهد به میزانی که والدین داد بزنند، فرزندشان کمتر به حرف آنها گوش می دهند.

ممکن است همان لحظه بترسند و اطاعت کنند اما والدین مجبورند هربار بلندتر از دفعه قبل داد بزنند تا فرزندشان را مجبور به اطاعت کنند.

در اکثر مواقع والدینی که داد می زنند از حرف گوش کن نبودن فرزندشان گله دارند.

والدین آگاه تا خطري نباشد
در کار کودک دخالت نمی کنند .
بلكه نظارت می کنند.
محافظ فرزند خود نیستند،
مراقب او هستند.
رام کنندۀ فرزند خود نیستند،
رها کننده، رشد دهنده و جهت دهنده اند .