آورده اند که بهلول سکه طلایی در دست داشت و با آن بازی می کرد. شیادی چون شنیده بود که بهلول دیوانه است جلو آمد و گفت: «اگر این سکه را به من بدهی، در عوض 10 سکه که به همین رنگ است به تو می دهم!» بهلول چون سکه های او را دید دانست که سکه های او از مس است و ارزشی ندارد، به آن مرد گفت: «به یک شرط قبول می کنم! اگر سه مرتبه مانند الاغ عرعر کنی من این سکه را به تو می دهم.» شیاد قبول کرد و مانند خر شروع کرد به عرعر کردن.

بهلول با لبخند به او گفت: «خب الاغ جان، چون تو با این خریت فهمیدی سکه ای که در دست من است از طلاست، فکر می کنی من نمی فهمم که سکه های تو از مس است؟» آن مرد شیاد چون کلام بهلول را شنید خجل شد و از نزد او فرار کرد.

?آیت الله جوادی آملی:

1⃣✔? خودپسندی و عُجب

2⃣✔? پند دیگران و فراموشی خود

3⃣✔ع? شادمانی از تملّق انسان جاهل

4⃣✔? اسارت در دام هوس

◽️در پی دیدار جمعی از تهیه‌کنندگان، کارگردانان و بازیگران سیما با رهبر انقلاب که پنجشنبه‌ ۲۴ آبان‌ماه ۱۳۹۷ برگزار شد، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای فردای آن روز نکاتی را که به دلیل کمبود وقت نتوانسته بودند با این جمع در میان بگذارند، یادداشت کرده و برای آنان ارسال کردند. متن این یادداشت به شرح زیر است:
 بسمه‌تعالی

?جنگ نرم همه‌جانبه‌ی دشمن، امروز قابل انکار نیست. با این‌حال، برخی آن را انکار میکنند و این خود نیز بخشی از جنگ نرم است. در این جنگ، هنرمندان و اهالی فکر و نظر، در حکم نیروهای مسلّح در جنگ سختند.

?برخی بی‌تفاوت از برابر این حادثه‌ی ملّی میگذرند، برخی هم با دشمن همراهی و به او کمک میکنند؛ آنها مسئولیّت‌ناپذیر و اینها دشمن‌شیفته‌اند. در مقایسه با نیروهای مسلّح در جنگ سخت، میتوان گناه این دو دسته را تشخیص داد.

?دفاع از عظمت ایران، از فرهنگ ایران، از خانواده‌ی ایرانی، از حرکت باشکوه ملّت ایران و … فقط با سخنرانی و نگارش نیست؛ هنر باید میدان‌دار باشد.

? در سریال‌ها به مسائل ملّی بپردازید؛ از شهدای عزیز، از دفاع مقدّس، از انقلاب، از سبک زندگی اسلامی، از انگیزه‌های ایمانیِ ملّت و مظاهر آن، از ایستادگی‌شان در برابر ابرجنایت‌کاران و مفسدان عالم، از راه‌پیمایی اربعین و و و … بگویید؛ عظمت و استقلال و شجاعت و ظرفیّتهای علمی و عملی این ملّت را با زبان هنر بیان کنید. ۹۷/۸/۲۵

خطبه ی ۱۷۰

مثل مولایمان  گفتگو کنیم 
?امیرمومنان علیه السلام فرمودند:?

وَ قَدْ أَرْسَلَهُ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ الْبَصْرَةِ لَمَّا قَرُبَ ( عليه السلام ) مِنْهَا لِيَعْلَمَ لَهُمْ مِنْهُ حَقِيقَةَ حَالِهِ مَعَ أَصْحَابِ الْجَمَلِ لِتَزُولَ الشُّبْهَةُ مِنْ نُفُوسِهِمْ فَبَيَّنَ لَهُ ( عليه السلام ) مِنْ أَمْرِهِ مَعَهُمْ مَا عَلِمَ بِهِ أَنَّهُ عَلَي الْحَقِّ ثُمَّ قَالَ لَهُ بَايِعْ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ قَوْمٍ وَ …..

✅چون حضرت امیر علیه السلام  به بصره نزديك شد 

در آستانه جنگ بصره، گروهي از اعراب، شخصي را جهت آگاهي از حقيقت و دانستن علل مبارزه امام (ع) با ناكثين به نمايندگي نزد حضرت علي (ع) فرستادند،
? امام به گونه اي با آن شخص صحبت فرمود كه حقيقت را دريافت، 
?آنگاه به او فرمود، بيعت كن، 

كليب جرمي گفت، من نماينده گروهي هستم و قبل از مراجعه به آنان به هيچ كاري اقدام نمي كنم امام فرمود:

?اگر آنها تو را مي فرستادند كه محل ريزش باران را بيابي،

سپس به سوي آنان باز مي گشتي و از گياه و سبزه و آب خبر مي دادي،

 اگر مخالفت مي كردند و به سرزمينهاي خشك و بي آب روي مي آوردند تو چه مي كردي؟

?گفت: آنها را رها مي كردم و به سوي آب و گياه مي رفتم، امام فرمود: پس دستت را براي بيعت كردن بگشاي.
?مرد گفت: سوگند به خدا به هنگام روشن شدن حق توانايي مخالفت نداشتم و با امام (ع) بيعت كردم

✅تدوین:مرتضوی نژاد

 رأى مردم در دولت پيامبر :
الف: پذیرش مردم:
?اگر مردم فرماندار شهر خودشان را بر کنار کنند و بگویند خودمان می خواهیم فرماندار نصب کنیم، دولت از آن روز به بعد، به آن شهر بودجه نخواهد داد ، بودجه بقیه ادارات راهم قطع می کند.

?اما اگر مردم یک شهر حاکمیت پیامبری را نپذیرند ، اگر برخورد خلاف ادب و تؤطئه ای علیه آن پیامبر نداشته باشند و فقط حاکمیت اورا نپذیرند، خداوند بودجه آن شهر را قطع نمی فرماید، نعمت ها همچنان در اختیار مردم قرار می گیرد، ولی در زمان یک حاکم الهی، نعمت بمراتب فراوان تر خواهد بود. در چنین شهر و دیاری خداوند خوشبختی را هم تضمین نمی کند، چون سعادت بشر فقط با حاکمیت تمام قوانین الهی تضمین می شود.

?در این گونه شهرها مردم مثل کسانی می مانند که سکان را از دست ناخدای کشتی می گیرند ولی نقشه خوانی نمی دانند، بدیهی است عواقب هر اتفاقی را می پذیرند.

?نمونه این شهرها که پیامبر خدارا نپذیرفتند و به زندگی مستقل خود در کنار مسلمین ادامه می دادند، یهودیانی بودند که در مدینه شهرک های جداگانه ای داشتند، پیامبر هم با آنها قرار داد عدم تعرض امضاء کردند.

?بر طبق قرآن مجید هر قانون و نظام بيگانه با خدا، فاقد مشروعيت است. خداوند در آیه  44سوره مائده می فرماید: كسانى كه بر مبنای آن چه خدا نازل كرده، داورى نكنند، آنان از جمله كافرانند.

?و در آیه 48 اجازه حکومت به پيامبر اسلام(ص) داده می فرماید: ميان آنان به موجب آن چه خدا نازل كرده، داورى كن.

?یعنی اعتبار حكومت پيامبر(ص)، بخاطرنصب از طرف خداوند است ، حال اگر مورد پذیرش مردم، واقع شود این حکومت الهی و خوشبخت کننده آغاز می شود.
تدوین : سید محمد حسین مرکبی