? خونسازی
? ضد استرس
? کاهش کلسترول
? مقابله با ریزش مو
? پیشگیری کننده از دیابت
? سلامت استخوان‌ و دندان‌ها

[سوره العنكبوت (29): آيه 69]
وَ الَّذِينَ جاهَدُوا فِينا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنا وَ إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ (69)
و كسانى كه در راه ما (تلاش و) جهاد كردند، راه‏هاى (قرب به) خود را به آنان نشان خواهيم داد و همانا خداوند با نيكوكاران است.
پيام‏ها:

1- براى رسيدن به هدايت ويژه‏ى الهى، تلاش لازم است و بايد گام اوّل را خود انسان بردارد. «جاهَدُوا … لَنَهْدِيَنَّهُمْ»، گاهى، يك گام و يك لحظه تلاش خالصانه، هدايت و نجات ابدى راى به دنبال دارد. ( «جاهَدُوا» به صورت ماضى و «لَنَهْدِيَنَّهُمْ» به صورت مضارع و مستمرّ آمده است.)
2- در مديريّت و رهبرى، لازم نيست تمام ابعاد كار از روز اوّل روشن باشد، همين كه گامى الهى بر داشته شد، در وسط راه، هدايت‏هاى غيبى مى‏آيد.«جاهَدُوا … لَنَهْدِيَنَّهُمْ»
3- آنچه به تلاش‏ها ارزش مى‏دهد، خلوص است. «فِينا»
4- راه‏هاى وصول به قرب الهى، محدوديّتى ندارد. «سُبُلَنا»
5- یکی از نشانه‏ى نيكوكار بودن، تلاش در راه حقّ و اخلاص است. «جاهَدُوا فِينا … لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ»
6- همراه بودن خداى بی نهایت با بنده‏اى ضعيف، يعنى رسيدن انسان به بی نهایت(بینهایت= 1+ بی نهایت).
«إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ»
✳️✳️بیانات امام خامنه ای در دیدار رئیس و اعضای مجلس خبرگان رهبری ۱۳۹۶/۱۲/۲۴

خب، حالا ما میخواهیم این معیّت را برای خودمان تأمین کنیم؛ راهش چیست؟ مهم این است. این معیّت وجود دارد، امّا شرط دارد؛ برای همه نیست. در قرآن چند شرط گذاشته است برای این معیّت. در آخر سوره‌ی نحل [میفرماید]: اِنَّ اللهَ مَعَ الَّذینَ اتَّقَوا وَالَّذینَ هُم مُحسِنون؛ تقوا. «اِنَّ ‌اللهَ مَعَ الصّبِرین‌» و «وَ اللهُ‌ مَعَ‌ الصّبِرین» و «اَنَّ اللهَ مَعَ المُتَّقین»‌ و «اَنَّ اللهَ مَعَ المُؤمِنین‌» و «وَ اِنَّ اللهَ لَمَعَ المُحسِنین» در چند جای قرآن تکرار شده. ما وظیفه‌مان را از اینجا بفهمیم؛ من این را میخواهم عرض بکنم. هم دولت اسلامی ؛ هم علما، وظیفه‌شان این است که تربیت ایمانی کنند این ملّت را؛ تربیت تقوائی کنند این ملّت را؛ تربیت صبر، تربیت احسان بین مردم و بین مؤمنین؛ ما باید مردم را این‌جوری تربیت کنیم.

رهبر انقلاب، لحظاتی پیش در اجتماع زائران و مجاوران حرم مطهر رضوی:
شعارها و ارزش‌های اصلی انقلاب این‌ها است: «استقلال»، «آزادی»، «مردم‌سالاری»، «اعتماد به نفس ملی»، «خودباوری ملی»، «عدالت» و برتر و بالاتر از همه‌ی این‌ها «تحقق و پیاده شدن احکام دین و شریعت در کشور».
این شعارها با همان طراوت اول حفظ شده است. امروز کشور از استقلال برخوردار است؛ این، خواسته‌ی عمومی این مردم در انقلاب بوده است یعنی واکنش ملت ایران به دویست سال سلطه‌ی بیگانگان بر این کشور است. این را خوب است جوان‌های اهل فکر و تحقیق ما مورد توجه قرار بدهند؛ تا قبل از انقلاب حدود دویست سال قدرت‌های سلطه‌گر بر این کشور مسلط بوده‌اند و حکومت‌ها زیر سایه‌ی قدرت‌های بیگانه حکومت می‌کردند. یعنی این‌جور کشور در زیر سلطه بود؛ لذا خواست عمومی ملت ایران این بود که استقلال پیدا کند.
من می‌توانم عرض بکنم امروز در دنیا هیچ کشوری به استقلال ملت ایران نمی‌رسد. همه‌ی ملت‌های دنیا به نحوی از انحاء نوعی ملاحظه‌کاری در مقابل قدرت‌ها دارند. آن ملتی که آراء او تحت تأثیر هیچ‌کدام از ملت‌ها قرار نمی‌گیرد ملت ایران است.۱/۱/۹۷

رهبر معظم انقلاب در حرم رضوی:زیاد مصرف کردن و زیادی خرج کردن، جزء عیوب مهم ما در سبک زندگی است، باید به جنس داخلی و مصرف داخلی تعصب داشته باشیم.اگر تعصب به اقتصاد ملی داشته باشیم، بسیاری از کارها اصلاح خواهد شد.

حمایت از کالای ایرانی شعار سال است. بعضی‌ها می‌گویند شما شعار سال انتخاب می‌کنید ولی برخی عمل نمی‌کنند.
شعار سال با دو منظور مطرح می‌شود؛ یکی جهت دادن به عملکرد دولت و یکی توجیه افکار عمومی است.
برخی دولتی‌ها ممکن است شعارها را قبول نداشته باشند، اما افرادی که قبول دارند به قدر توان خود عمل می‌کنند.شعارها با فایده است؛ شعار امسال، هم مربوط به مسئولان و هم مردم است.
سرمایه‌گذار با سرمایه خود و طراح با ذهن خود تلاش می‌کنند و محصول می‌شود محصول ایرانی که با ارزش است و باید حمایت کرد.مردم،هم در تولید کالای ایرانی نقش دارند و هم در مصرف محصولات ایرانی. تولید داخلی باید افزایش یاید و بهبود کیفیت پیدا کند.
باید چیزی تولید شود که مطابق میل مردم باشد و بازاریابی و صادرات هم حمایت از کالای ایرانی است.با ۱۵ کشور، همسایه هستیم و می‌توانیم از این همسایگی استفاده و کالای ایرانی را صادر کنیم.وزارت خارجه و اقتصاد بازاریابی کنند.
اگر ۲۰ درصد تولید را به کشورهای همسایه صادر کنیم، شغل زیادی ایجاد می‌شود.تولید داخلی باید رقابت‌پذیر با جنس خارجی باشد.
ارزان تمام کردن و رقابت‌پذیر کردن، یعنی این‌که بتوانیم تولید داخلی را رقابت‌پذیر با جنس خارجی کرده و آن را ارزان تمام کنیم .
واردات باید از سوی دولت مدیریت شود. برخی چیزهایی را وارد می‌کنند، وقتی ما می‌پرسیم می‌گویند بخش خصوصی وارد کرده است. این جواب، جواب کافی نیست. بخش خصوصی باید مدیریت شود، دولت باید مدیریت کند و مسلط باشد چه چیزی وارد می‌شود.

علامه مجلسی که نقش مهمی در تبین و باز تعریف مبانی شیعه در جامعه صفوی دارد، در رساله «اختیارات» شرح مختصری در باره منشأ تقویم هجری دارد، تقویمی که علی القاعده با ماه محرم آغاز می شود.
هما جا می گوید، اگرچه «محرم» برای عامه، یعنی اهل سنت، آغاز سال است، اما شیعیان در این باره اعتنایی ندارند، زیرا ماه محرم، برای آنها، ماه عزاست. پس شیعیان چه باید بکنند، و کدام وقت را آغاز سال بدانند؟
اینجاست که «نوروز» اهمیت ویژه ای یافت و در تمام دوره صفوی، به عنوان مبدأ سال جدی گرفته شد. طبیعی است که این به معنای بی اهمیتی آن در دوره پیش از آن میان ایرانیان نیست، اما شیعیان در دوره صفوی، در این باره تأکید ویژه داشتند و این دلیل خاص داشت.
علامه مجلسی می نویسد: «همه فرقه مسلمانان بغیر از فرقه شیعه اثنی عشریه که [برای آنها هم] مبدأ حساب از اول این ماه است، [اما] سال ایشان، نوروز است، و اما این ماه [یعنی محرم] و این روز را [یعنی اول محرم] تعظیم نمی کنند، از برای حکایت کربلا. (اختیارات، ص 31).
بدین ترتیب می توان دریافت که چرا در دوره صفوی، نوروز اهمیت یافته و سبب نگارش دهها رساله در تأیید نوروز در همین دوره شده است. شیعیان می بایست برای اول سال قمری که مبنای محاسبه تقویم رایج بود، از محرم شروع می کردند و چنین کردند، اما نمی توانستند، جشن آغاز سال قمری را برای «جشن و سرور» انتخاب کنند، زیرا دقیقا همان اول ماه محرم می شد که برای آنان ماه عزا بود. پس باید نوروز را برجسته می کردند و چنین کردند.
بدین ترتیب باید توجه کرد که ایدئولوژی مورد حمایت دولت صفوی، ترکیبی از تشیع و نوروز بود، چیزی که تا امروز برجای مانده و شگفت است که برخی ایرانگراهایی که عصر صفوی را مورد انتقاد قرار می دهند، به این قبیل موارد بی توجهند. البته ایران روی همین بستر برپا شده و به رغم برخی از تردیدها، همان راه را ادامه می دهد.
رسول جعفریان