امام علی علیه السلام:
? آيا مشاهده نميكنيد كه همانا خداوند سبحان، انسانهاي پيشين از آدم عليه السّلام تا آيندگان اين جهان را با سنگهايي در مكّه آزمايش كرد كه نه زيان ميرسانند، و نه نفعي دارند، نه ميبينند و نه ميشنوند اين سنگها را خانه محترم خود قرار داده و آن را عامل پايداري مردم گردانيد.
? سپس كعبه را در سنگلاخترين مكانها، بي گياه ترين زمينها و كم فاصله ترين درّهها، در ميان كوههاي خشن، سنگريزه هاي فراوان و چشمه هاي كم آب و آباديهاي از هم دور قرار داد، كه نه شتر، نه اسب و گاو و گوسفند، هيچ كدام در آن سرزمين آسايش ندارند.
? سپس آدم عليه السلام و فرزندانش را فرمان داد كه به سوي كعبه برگردند و آن را مركز اجتماع و سر منزل مقصود و بار اندازشان گردانند، تا مردم با عشق قلبها، به سرعت از ميان فلات و دشتهاي دور و از درون شهرها، روستاها، درّههاي عميق، و جزاير از هم پراكنده درياها به مكّه روي آورند، شانه هاي خود را بجنبانند و گرداگرد كعبه #لا_اله_الا_اللّه بر زبان جاري سازند و در اطراف خانه طواف كنند و با موهاي آشفته و بدنهاي پر گرد و غبار در حركت باشند.
? لباسهاي خود را كه نشانه شخصيّت هر فرد است در آورند و با اصلاح نكردن موهاي سر، قيافه خود را تغيير دهند، كه آزموني بزرگ و امتحاني سخت و آزمايشي آشكار است براي پاكسازي و خالص شدن، كه خداوند آن را سبب رحمت و رسيدن به بهشت قرار داد.
? اگر خداوند خانه محترمش و مكانهاي انجام مراسم حج را، در ميان باغها و نهرها و سرزمينهاي سبز و هموار و پردرخت و ميوه، مناطقي آباد و داراي خانه ها و كاخهاي بسيار و آباديهاي به هم پيوسته، در ميان گندمزارها و باغات خرّم و پر از گل و گياه، داراي مناظري زيبا و پر آب، در وسط باغستاني شادي آفرين و جادّه هاي آباد قرار ميداد، به همان اندازه كه آزمايش ساده بود، پاداش نيز سبكتر ميشد.
? اگر پايه ها و بنيان كعبه و سنگهايي كه در ساختمان آن به كار رفته از زمرّد سبز و ياقوت سرخ و داراي نور و روشنايي بود،
✅ دلها ديرتر به شك و ترديد ميرسيدند،
✅ و تلاش شيطان بر قلبها كمتر اثر ميگذاشت
✅ و وسوسه هاي پنهاني او در مردم كارگر نبود.
? درصورتي كه خداوند
✅ بندگان خود را با انواع سختيها ميآزمايد
✅ و با مشكلات زياد به عبادت ميخواند،
✅ و به اقسام گرفتاريها مبتلا ميسازد،
تا #كبر و #خودپسندي را از دلهايشان خارج كند و به جاي آن #فروتني آورد
و درهاي #فضل و #رحمتش را به رويشان بگشايد
و وسائل #عفو و #بخشش را به آساني در اختيارشان گذارد.
نهج البلاغه، خطبه 192
عرفات
?استاد علی صفایی حائری:
اينجا اين سؤال مطرح مىشود كه چرا ابتدا بايد عرفات باشد و بعد مشعر و بعد منى؟ آيا شعور بعد از معرفت است؟
عرفات سرزمينى كه در آنجا آدم و حوّا همديگر را ديدهاند و شناختهاند.
جايى كه معرفت، كامل مىشود و توجّهاتى براى انسان مىآيد. دعاى عرفهى حضرت ابا عبداللّه خيلى حرفها را نزديك مىكند. ١
در عرفه و در آن فضا بايد به چند چيز توجه بشود: يكى به نعمتها و امكاناتى كه حق داده است.
و يكى كارهايى كه انسان انجام داده و ببيند كه او با انسان چه كرده و انسان با او چه كرده است.
همين نكته است كه حضرت ابا عبدالله در چند فراز، ستايش انعام و عنايتهاى حق را دارد و بعد متوجّه به خود انسان مىشود و به آنچه كه بايد انجام مىداده و كارى كه بايد مىكرده؛ يعنى تو هم خودت را ديدهاى و هم پروردگارت را و هم تقصير خودت را در برابر او ديدهاى. وقتى اين معارف و آگاهى حاصل شد باعث مى شود كه تو براى حق حريم قائل شوى و در نتيجه به حرمات شعور پيدا كنى.
حقیقت حج،
?برگی از #نهج_البلاغه
نامه۴۲-به عمر بن ابي سلمه
?پس از ياد خدا و درود?
✨همانا من نعمان ابن عجلان زرقي، را به فرمانداري بحرين نصب كردم،
✨ و بي آنكه #سرزنشي و نكوهشي براي تو وجود داشته باشد تو را از فرمانداري آن سامان گرفتم،
✨✨ كه تاكنون #زمامداري_را_به_نيكي_انجام_دادي_و_امانت_را_پرداختي،
✨✨ پس به سوي ما حركت كن، كه تصميم دارم به سوي ستمگران شام حركت كنم، #دوست دارم در اين جنگ با من باشي،
✨✨ #زيرا تو از #دلاوراني هستي كه در جنگ با دشمن، و برپا داشتن #ستون_دين از آنان ياري مي طلبم. ان شاء الله
نهج البلاغه
✅نامه 42
✅تدوین:معصومه مرتضوی نژاد
روزمان را با قرآن آغاز کنیم
[سوره الأعراف (7): آيه 142]
وَ واعَدْنا مُوسى ثَلاثِينَ لَيْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ مِيقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً وَ قالَ مُوسى لِأَخِيهِ هارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي وَ أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ (142)
و ما با موسى، سى شب (در كوه طور، براى نزول تورات و آيات الهى) وعده گذاشتيم و آن را با (افزودن) ده شب كامل كرديم، پس ميعاد پروردگارش چهل شب كامل شد و موسى (پيش از رفتن به اين وعدهگاه) به برادرش هارون گفت: در ميان امّت من جانشين من باش (و كار مردم را) اصلاح كن و از راه و روش مفسدان پيروى مكن!
?پيامها:
1- مسئوليّتها حتّى در سطح رهبرى، نبايد مانع عبادت و اعتكاف و خلوت با خدا باشد. «وَ واعَدْنا مُوسى …»
2- رهبرى جديد بايد در فراز و نشيبهاى نهضت، در كنار رهبرى قديم تجربه ديده باشد. «قالَ مُوسى لِأَخِيهِ هارُونَ اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي …»
3- جامعه هرگز نبايد بىرهبر باشد. «اخْلُفْنِي»
4- امامت و رهبرى مردم بايد به سفارش پيامبر، «اخْلُفْنِي فِي قَوْمِي» در مسير اصلاح جامعه، «أَصْلِحْ» و به دور از انحراف «وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ» باشد.
5- وظيفهى كلّى رهبر، اصلاح امّت است. «أَصْلِحْ»
6- اگر مردم به فساد كشيده شدند و يا خواستار فساد بودند، رهبرى نبايد از موضع اصلاحگرى دست بردارد. «وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ»
7- اصلاح جامعه، با عوامل فاسد و پيروى از مفسدان، امكانپذير نيست. «أَصْلِحْ وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ»
8- جامعه نياز به رهبرى اصلاحگر دارد،اگر جامعه رهبری صالح نداشته باشد به فساد کشیده می شود. «وَ لا تَتَّبِعْ سَبِيلَ الْمُفْسِدِينَ»
تدوین : رجبعلی بازیاد